W opisywanej sytuacji, zdaniem redakcji portalu TAXFIN, Czytelnik będzie posiadał prawo do zaliczenia kosztów uzyskania pożyczki do kosztów uzyskania przychodu, o ile rzeczywiście przeznaczył pieniądze pochodzące z kredytu na nabycie firmowego lokali. Jak bowiem podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 22 marca 2002 r. (sygn. akt III SA 1749/00): „Fakt zapłacenia odsetek od pożyczki nie daje spółce prawa do zaliczenia tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów, jeśli nie istnieje związek pomiędzy zaciągniętą pożyczką a prowadzoną przez tę spółkę działalnością i uzyskanymi z niej przychodami”.

Niezwykle ważnym argumentem w ewentualnym sporze z organem podatkowym może być pismo Ministerstwa Finansów z dnia 19 marca 2003 r., w którym stwierdzono, iż: „przepisy prawa podatkowego nie uzależniają możliwości dokonywania pomniejszania przychodów podatkowych o wydatki poniesione na spłatę odsetek od pożyczek (kredytów) przeznaczonych na sfinansowanie prowadzonej działalności gospodarczej, a tym samym wielkości płaconego podatku, od klasyfikacji czy nazwy kredytów stosowanych przez instytucje finansowe. (…) Przepisy nie uzależniają możliwości dokonywania zaliczenia w koszty odsetek, biorąc za kryterium rodzaj zaciągniętego kredytu. Warunkiem uznania za koszty uzyskania przychodów odsetek od kredytu jest fakt ich zapłacenia oraz istnienie związku przyczynowo-skutkowego między kredytem a przychodem z działalności gospodarczej. Istotne dla oceny, czy ponoszone wydatki spełniają kryterium związku z uzyskiwanym przychodem z działalności gospodarczej, jest to, czy składniki majątku nabyto do majątku przedsiębiorstwa, co znajduje odzwierciedlenie np. przez uwzględnienie ich w ewidencji środków trwałych. Podobnie, jeśli kredyt został przeznaczony na dofinansowanie bieżącej działalności gospodarczej, istotne jest, na jaki cel faktycznie zostały wydatkowane środki z zaciągniętego kredytu. (…) decydujące znaczenie dla ustalenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ma faktyczne przeznaczenie kredytu, a nie treść umowy kredytowej zawartej z bankiem. Oznacza to, że nie można odmówić prawa do zaliczenia w koszty zapłaconych odsetek od kredytu zaciągniętego na imię i nazwisko podatnika na cel konsumpcyjny, w sytuacji gdy wykaże on związek pomiędzy poniesionym wydatkiem a uzyskanym przychodem w myśl powołanego art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym. Decydujące znaczenie ma w tym przypadku faktyczne przeznaczenie środków uzyskanych z tytułu zaciągniętego kredytu”.

Co więcej odsetki od kredytu mogą stanowić koszt uzyskania przychodu nawet w sytuacji, gdy  kredytobiorcami są również inni członkowie rodziny. Ważne, aby pieniądze były faktycznie przekazane na potrzeby firmy. Powyższe potwierdza wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 maja 1997 r. (sygn. akt I SA/ Łd 1221/96).