Ujęcie leasingu samochodu osobowego w księgach rachunkowych jednostki. Część 2

Jak powyżej przedstawiono w pierwszej części opracowania przepisy podatkowe nie są tożsame z zasadami bilansowymi. Zgodnie z zapisem art. 17f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych aby umowa leasingu została uznana za leasing finansowy musi spełniać trzy warunki:

  • umowa musi być zawarta na czas oznaczony;
  • suma ustalonych w umowie leasingu opłat, powiększona o wartość wykupu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej po zakończeniu okresu umowy oraz pomniejszona o należny podatek VAT, musi odpowiadać co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych będących przedmiotem umowy leasingu;
  • w umowie musi być zawarty zapis, że odpisów amortyzacyjnych w podstawowym okresie umowy leasingu dokonywać będzie korzystający.

Leasing operacyjny natomiast, zgodnie z art. 17b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest umową, która spełnia następujące warunki:

  • w przypadku, gdy przedmiotem umowy jest podlegająca amortyzacji rzecz ruchoma lub wartość niematerialna i prawna, umowa ta musi być zawarta na czas oznaczony, który wynosi co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji. Jeżeli natomiast przedmiotem umowy jest podlegająca odpisom amortyzacyjnym nieruchomość, umowa musi być zawarta na czas oznaczony, nie krótszy niż 10 lat;
  • suma ustalonych w umowie opłat, pomniejszona o podatek VAT należny, musi odpowiadać co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych;
  • finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu nie korzystał ze zwolnień w podatku dochodowym.
Warto zauważyć, że zgodnie z art. 3 ust. 6 ustawy o rachunkowości podmioty niepodlegające obowiązkowi badania sprawozdania finansowego mogą dokonywać klasyfikacji umów leasingu na finansowy i operacyjny zgodnie z kryteriami przyjętymi w przepisach podatkowych i nie stosować kryteriów prawa bilansowego. Konieczne jest jednak uwzględnianie w tym zakresie zapisów art. 4 ust. 4 ustawy o rachunkowości zgodnie, z którym jednostki mogą stosować uproszczenia pod warunkiem, iż nie wpływają one istotnie na obraz sytuacji majątkowej i finansowej jednostki.
Jeżeli umowa leasingu spełnia definicję leasingu finansowego określoną w art. 3 ust. 4 ustawy o rachunkowości konieczne jest ujęcie składnika aktywów jako własnego składnika aktywów i jego wprowadzenie do ewidencji środków trwałych.
Szczególnie problematyczne jest ujęcie w księgach rachunkowych użytkowanych przez spółkę uzyskanych w drodze leasingu samochodów. Kwestią podstawową w takim przypadku jest określenie czy będący przedmiotem umowy pojazd to samochód osobowy czy też nie. Kwestia ta jest kluczowa z punktu widzenia określenia wartości początkowej składnika majątku podlegającego ujęciu w księgach. Zostanie ona przedstawiona w kolejnej części opracowania
Podstawa prawna:
Ustawa o rachunkowości

Dodaj komentarz