Ważne jest, aby, tam, gdzie dozwolone jest stosowanie różnych sposobów bądź metod wyceny, należy je dokładnie sprecyzować.
Warto, zatem poświęcić więcej uwagi między innymi następującym kwestiom:
- wskazanie metod amortyzacji bilansowej dla poszczególnych grup środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych,
- wskazanie zasad ustalania okresu amortyzacji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych,
- określenie, w jaki sposób na dzień bilansowy wyceniane będą nieruchomości oraz wartości niematerialne i prawne zaliczane do inwestycji,
- określenie, w jaki sposób na dzień bilansowy wyceniane będą zaliczone do aktywów trwałych udziały w innych jednostkach oraz zaliczone tam pozostałe inwestycje inne niż nieruchomości i wartości niematerialne i prawne,
- wskazanie metod wyceny: przychodu poszczególnych grup rzeczowych składników aktywów obrotowych (czy cena zakupu, czy nabycia), rozchodu (FIFO, LIFO, średnioważonej, szczegółowej identyfikacji)
- wskazanie metody wyceny zapasów na dzień bilansowy,
- wskazanie metod stosowanych dla wyceny produkcji w toku ze szczególnym uwzględnieniem przyjętych uproszczeń, o których mowa w art. 34 ust. 2 uor,
- wskazanie metody, za pomocą, której ustala się i aktualizuje rezerwy na świadczenia emerytalne i podobne,
- wskazanie zasad ustalania rezerw,
- zasady ujmowania i rozliczania umów leasingowych
- zasady dotyczące sposobu tworzenia i rozliczania rozliczeń międzyokresowych kosztów i przychodów, itp.
Jeśli aktywa bądź pasywa danego rodzaju pojawiają się w przedsiębiorstwie pierwszy raz, to kierownik tej jednostki powinien odpowiednio uzupełnić (zaktualizować) politykę rachunkowości, określając sposób i metodę wyceny tych składników aktywów bądź pasywów.
Warto pamiętać, że podstawowe informacje dotyczące metod wyceny aktywów i pasywów ujawnia się we wprowadzeniu do sprawozdania finansowego jednostki.