Stan faktyczny oraz stanowisko NSA
Podatnik zwrócił się z wnioskiem o udzielenie interpretacji indywidualnej dotyczącej przepisu art. 106 u.p.t.u.¹ oraz przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2010 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej². Wskazał, że prowadzi internetowy serwis aukcyjny, na którym osoby zainteresowane sprzedażą towarów mogą za wynagrodzeniem wystawiać je na internetowych aukcjach. Podatnik zamierza rozpocząć przesyłanie swoim kontrahentom faktur w formie elektronicznej według opisanego we wniosku modelu. W nawiązaniu do przestawionego modelu zadano 11 pytań m.in. dotyczących zapewnienia autentyczności pochodzenia faktury i integralności treści faktury.

Minister Finansów odmówił wszczęcia postępowania zmierzającego do wydania interpretacji indywidualnej. Stwierdził, że nie jest uprawniony do dokonywania oceny wypełnienia warunków zapewnienia autentyczności pochodzenia i integralności treści przesyłanych faktur. Możliwość dokonania takiej oceny wymaga wiedzy specjalistycznej. Zatem tej oceny będzie mógł dokonać właściwy organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w toku kontroli podatkowej lub skarbowej. Organ dodał, że przy wydawaniu interpretacji nie dysponuje odpowiednimi narzędziami umożliwiającymi przeprowadzenie postępowania, w trakcie którego mógłby pozyskać wspomnianą wiedzę specjalistyczną.

WSA w Poznaniu oraz NSA zakwestionowały pogląd prezentowany przez organ. NSA zauważył, że ustawodawca nałożył na podatnika obowiązek przechowywania i przesyłania faktury w sposób zapewniający autentyczność jej pochodzenia i integralność treści. W stanie prawnym obowiązującym do końca 2010 r. przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2005 r. w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, a także przechowywania oraz udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej tych faktur wymagały spełnienia konkretnych wymogów zabezpieczeń, np. poprzez bezpieczny podpis elektroniczny. W analizowanym stanie prawnym nie zostały określone takie szczegółowe wymagania odnoszące się do technologii fakturowania elektronicznego. Podatnik powinien więc sam wybrać taką metodę, która w jego ocenie skutkować będzie maksymalnie wysokim bezpieczeństwem treści przesłanej elektronicznie faktury. W rozpatrywanej sprawie podatnik chciał uzyskać odpowiedź, czy zaproponowany sposób przechowywania i przesyłania faktur w formie elektronicznej zapewni autentyczność i integralność faktur. W tym zakresie Sąd podzielił stanowisko, że w świetle przepisów normujących wydawanie interpretacji indywidualnych, możliwa jest ocena stanowiska podatnika dotyczącego zgodności z przepisami prawa podatkowego zaproponowanych rozwiązań. Za niedopuszczalne uznać natomiast należało „odesłanie” wnioskodawcy do wyniku ewentualnego postępowania podatkowego, które to działanie niweczy sens postępowania interpretacyjnego. Skoro bowiem organ uważa, że daną sprawę można zbadać w postępowaniu podatkowym, to nie może twierdzić, iż jest to niemożliwe w postępowaniu interpretacyjnym. Organ ma bowiem możliwość wezwania wnioskodawcy o dodatkowe wyjaśnienia i informacje, w tym szczegółowe informacje dotyczące rozwiązań technicznych, które strona zamierza wykorzystać w celu zapewnienia autentyczności pochodzenia faktury oraz integralności treści. Nie można bowiem tracić z pola widzenia faktu, że instytucja interpretacji indywidualnych stanowi element ochrony praw jednostki przy wywiązywaniu się z obowiązków podatkowych. Celem wprowadzenia interpretacji indywidualnych była ochrona podatników przed konsekwencjami nieprawidłowego samoobliczenia zobowiązań podatkowych.

Teza
Na podstawie uzasadnienia omawianego orzeczenia można sformułować następującą tezę:
„Podatnicy są uprawnieni do wystąpienia z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie sposobu zapewnienia autentyczności i integralności wystawiania faktur elektronicznych.”

Komentarz
Przepisy rozporządzenia dotyczącego przesyłania faktur w formie elektronicznej dopuszczają możliwość wystawiania oraz przesyłania faktur VAT w tej właśnie formie pod warunkiem zapewnienia autentyczności ich pochodzenia, integralności treści oraz czytelności. Jednocześnie autentyczność pochodzenia faktury oraz integralność jej treści została zdefiniowana w treści rozporządzenia.

Prezentowany wyrok NSA wskazuje, że skoro zarówno autentyczność pochodzenia faktury jak i integralność jej treści została uregulowana przepisami prawa podatkowego (a takimi są również przepisy rozporządzenia w sprawie faktur elektronicznych), to kwestie te podlegają interpretacji Ministra Finansów i mogą stanowić przedmiot wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Bez znaczenia pozostaje zatem to, że z reguły kwestie te wiążą się z koniecznością dokonania analizy opisanego przez podatnika systemu informatycznego, poprzez który faktury mają być wystawiane, co jest raczej zagadnieniem z pogranicza informatyki a nie prawa podatkowego.

Omawiane orzeczenie powinno zainteresować przede wszystkim podatników, którzy stosują lub zamierzają wprowadzić system elektronicznego wystawiania faktur. Potwierdza ono bowiem, że ewentualne wątpliwości dotyczące tego, czy planowany system będzie spełniać wymogi wynikające z przepisów rozporządzenia, mogą zostać wyjaśnione w drodze interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

1) Ustawa z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.)
2) Dz. U. Nr 249, poz. 1661