Opłaty za parkowanie nie podlegają VAT – wyrok NSA z dnia 25 maja 2010 r., sygn. akt I FSK 852/09

Stan faktyczny oraz stanowisko NSA
We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej podatnik (gmina) wskazał, że na podstawie uchwały Rady Miasta wprowadzono na jej terenie strefę płatnego parkowania. W związku z powyższym zadano pytanie, czy opłaty parkingowe stanowiące w 100% dochody własne gminy podlegają opodatkowaniu VAT. Zdaniem podatnika w przypadku dróg gminnych, których zarządcą jest burmistrz zadania w tym zakresie realizowane są przez organ władzy publicznej i zgodnie z art. 15 ust. 6 u.p.t.u.1 nie powinny podlegać opodatkowaniu VAT.

Minister Finansów uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe. Stwierdził, że jednostki samorządu terytorialnego (gminy, powiaty i województwa) są innymi niż organy władzy publicznej uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 u.p.t.u. Opłata parkingowa za parkowanie na drogach publicznych stanowi dochód gminy i mieści się w jej dochodach własnych, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 1 ustawy o finansach publicznych, a nie dochodach publicznych.

WSA w Rzeszowie oddalił skargę podatnika wskazując w uzasadnieniu, że w świetle ustawy o finansach publicznych oraz Konstytucji RP brak jest podstaw do uznania, że gmina może być zaliczana do organów władzy publicznej w rozumieniu art. 15 ust. 6 u.p.t.u. W konsekwencji brak jest także podstaw do przyjęcia, że opłaty parkingowe pobierane przez gminę w strefach płatnego parkowania podlegają ustawowemu wyłączeniu z opodatkowania VAT.

Stanowiska takiego nie podzielił Naczelny Sąd Administracyjny w omawianym wyroku. Zdaniem NSA brak jest podstaw do uznania, iż organy samorządu terytorialnego nie są organami władzy publicznej.

Teza
Na podstawie uzasadnienia prezentowanego wyroku można sformułować następującą tezę:
„Opłaty parkingowe pobierane przez gminę za parkowanie w strefie płatnego parkowania są formą sprawowania władztwa publicznego, a zatem w świetle art. 15 ust. 6 u.p.t.u. gmina nie może być uznana z tytułu wykonywania tych czynności za podatnika VAT.”

Komentarz
Omawiany wyrok ma duże znaczenie dla jednostek samorządu terytorialnego. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził w nim bowiem, że przepisy ustawy o finansach publicznych, wydzielające organy władzy publicznej od jednostek samorządu terytorialnego oraz jednostek budżetowych nie mają przesądzającego znaczenia dla uznania, że jednostki samorządu terytorialnego mogą wykonywać zadania władzy publicznej, a w konsekwencji nie działać w charakterze podatnika VAT.

Naczelny Sąd Administracyjny oparł swe rozstrzygnięcie na argumentacji konstytucyjnej i wspólnotowej. W ramach pierwszej z nich uznał, że jednostki samorządu terytorialnego mogą wykonywać władztwo publiczne m.in. pobierając opłaty za korzystanie z dróg publicznych. Pobierają one bowiem należność o charakterze daniny publicznej, ustalaną w sposób określony w ustawie, dysponują możliwością nakładania dodatkowej opłaty podlegającej przymusowemu ściągnięciu w drodze postępowania egzekucyjnego. Z kolei w ramach argumentacji wspólnotowej NSA odwołał się do art. 13 ust. 1 Dyrektywy 112, w którym wskazano, że krajowe, regionalne i lokalne organy władzy i inne instytucje prawa publicznego nie są uważane za podatników podatku od wartości dodanej w związku z działalnością, którą podejmują i transakcjami, które zawierają jako władze publiczne, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub inne płatności w związku z taką działalnością lub transakcjami.

Jednocześnie należy stwierdzić, iż jak to podkreślił ETS w sprawach C-202/90 i C-288/07 działalność organu władzy publicznej dopiero wtedy może podlegać opodatkowaniu, gdy istotnie wpływa na działania podmiotów prywatnych, naruszając zasady konkurencji. Niebezpieczeństwa takiego w omawianej sprawie NSA się nie dopatrzył.

\"\"

\"\"

1) Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.)

Dodaj komentarz