Dofinansowanie wypoczynku dzieci pracowników czasami bez PIT

Jednym z przejawów tej działalności jest dofinansowanie do kosztów kolonii, obozów, zimowisk i wczasów dzieci pracowników. Co do zasady, świadczenia te stanowią przychód pracownika, który, po spełnieniu określonych warunków, może podlegać zwolnieniu z opodatkowaniu. Pracodawca, jako płatnik zaliczek na PIT, odpowiedzialny jest za prawidłową ocenę czy spełnione zostały wszystkie przesłanki uprawniające do uznania wartości tych świadczeń za wolne od podatku.
Zakres oraz warunki zastosowania omawianego zwolnienia z opodatkowania określone zostały w art. 21 ust. 1 pkt 78) ustawy o PIT. Zgodnie z nim, wolne od podatku są dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu. Zwolnienie dotyczy dopłat do wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18, przy czym dla zastosowania zwolnienia z opodatkowania istotnym jest również źródło finansowania tych dopłat:

  • w przypadku dopłat z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra – zwolnienie to ma zastosowanie niezależnie od wysokości dofinansowania,
  • w przypadku finansowania dopłat z innych źródeł – zwolnienie ograniczone jest do kwoty 760 zł w roku podatkowym.

Z powyższego przepisu wynika, iż ze zwolnienia z opodatkowania mogą korzystać tylko te dopłaty, które dotyczą wypoczynku zorganizowanego w formie wczasów, kolonii, obozu lub zimowiska. Zgodnie ze stanowiskiem zaprezentowanym w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 7 grudnia 2012 r., sygn. IPTPB1/415-647/12-2/ASZ, przez zorganizowany wypoczynek należy rozumieć wszelkie formy wypoczynku zorganizowanego z wyjątkiem takich form wypoczynku jak: „wczasy pod gruszą”, pobyt u rodziny czy wypoczynek organizowany na własną rękę przez rodziców i związany z tym pobyt dzieci w hotelach, pensjonatach, domach wczasowych lub wynajmowanych pokojach. Tym samym, dopłaty do wypoczynku organizowanego samodzielnie przez pracowników nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 78) ustawy o PIT.

Kolejną przesłanką, warunkującą zastosowanie zwolnienia, jest konieczność zorganizowania wypoczynku przez podmiot prowadzący działalność w tym zakresie. Ustawa o PIT nie wskazuje przy tym czy ma to być podmiot, który świadczy usługi wypoczynkowe w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, np. biuro podróży, czy też podmiot, który organizuje wypoczynek w ramach realizacji własnych zadań statutowych, np. placówki oświatowe. Organy podatkowe akceptują stanowisko, iż w zakresie pojęcia podmiotu prowadzącego działalność w zakresie wypoczynku mieszczą się obie wyżej wymienione kategorie podmiotów. W interpretacji z dnia 5 marca 2013 r., sygn. IBPBII/1/415-1073/12/MK, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wskazał natomiast, iż zasadnicze znaczenie ma formalno-prawne umocowanie danego podmiotu do wykonywania czynności związanych z organizowaniem wypoczynku, określone w dokumentach stanowiących podstawę funkcjonowania danego podmiotu. Z kolei w interpretacji z dnia 3 stycznia 2013 r., sygn. IPTPB1/415-657/12-2/KO, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi podkreślił, iż istotne jest czy tego typu wypoczynek został zorganizowany zgodnie ze specjalnymi regulacjami dotyczącymi organizowania wypoczynku dla dzieci i młodzieży, tj. rozporządzeniem ministra edukacji narodowej z 21 stycznia 1997 w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania.
W razie wątpliwości czy forma wypoczynku, z którego korzystało dziecko pracownika, spełnia wyżej wskazane kryteria a tym samym możliwe jest zastosowanie zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 78) ustawy o PIT, pracodawca może zażądać od pracownika przedstawienia dodatkowych dokumentów i informacji. Ustawa o PIT nie określa przy tym jakimi dokumentami powinien dysponować płatnik w celu potwierdzenia zasadności zastosowania omawianego zwolnienia z opodatkowania. Zgodnie z aktualnym podejściem organów podatkowych (np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 grudnia 2012 r., sygn. IBPBII/1/415-810/12/HK), istotne jest posiadanie dokumentu (faktura VAT, rachunek, dowód wpłaty, przelew bankowy, przekaz pocztowy), który będzie zawierał co najmniej następujące informacje:

  • nazwa i adres podmiotu prowadzącego działalność w zakresie organizacji wypoczynku, na rzecz którego została dokonana wpłata, przy czym, w razie wątpliwości, należy zwrócić się z zapytaniem do usługodawcy czy świadczy usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej lub czy zajmuje się statutowo tego typu działalnością,
  • forma wypoczynku (wczasy, kolonie, obóz lub zimowisko),
  • imię i nazwisko dziecka korzystającego z zorganizowanej formy wypoczynku,
  • imię i nazwisko osoby dokonującej zapłaty,
  • kwota i data zapłaty,
  • data organizacji wypoczynku.

[page_break]
Zwolnienie z opodatkowania dotyczy dopłat do wypoczynku dzieci i młodzieży do 18 lat. Tym samym, pracodawca powinien każdorazowo weryfikować wiek uczestnika zorganizowanego wypoczynku. Rodzi się jednak praktyczne pytanie jak powinien postąpić pracodawca, jeżeli dziecko kończy 18 lat w roku podatkowym, w którym przyznano dofinansowanie do wypoczynku. Możliwa jest interpretacja zgodnie z którą istotne znaczenie ma wiek dziecka na moment wypłaty świadczenia. Z drugiej strony, prezentowany jest również pogląd zgodnie z którym należy odwołać się do wieku dziecka w trakcie jego uczestnictwa wypoczynku. Przykładowo, w piśmie z dnia 4 lutego 2005 r., sygn. PF-II-005/10/KJ/05, Izba Skarbowa w Opolu stwierdziła, iż w sytuacji, gdy dopłata została udzielona w roku podatkowym, w którym dziecko kończy 18 lat, ale jej wypłata nastąpiła przed ukończeniem 18 roku życia, spełniony został warunek dotyczący wieku dziecka. Odmienne podejście zostało zaprezentowane w postanowieniu Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 17 września 2007 r., sygn. 1471/DPF/415/67/2007/PP. Zgodnie ze stanowiskiem organu podatkowego dla zastosowania zwolnienia z opodatkowania istotny jest wiek dziecka w momencie korzystania ze zorganizowanego wypoczynku, nie zaś wiek dziecka w dniu otrzymania dopłaty. Warto również zwrócić uwagę na interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 19 października 2010 r., sygn. ILPB2/415-879/10-2/WM, w której organ podatkowy potwierdził następujący, szczegółowy schemat postępowania pracodawcy:

  • jeżeli dziecko ukończyło 18 rok życia przed rozpoczęciem wypoczynku – całość dopłaty podlega doliczeniu do przychodu pracownika podlegającego opodatkowaniu,
  • jeżeli dziecko ukończyło 18 rok życia po zakończeniu wypoczynku – całość dopłaty jest zwolniona z opodatkowania,
  • jeżeli dziecko ukończyło 18 rok życia w trakcie wypoczynku – część dopłaty w wysokości proporcjonalnej do okresu od ukończenia 18 roku życia do końca pobytu dziecka na wypoczynku podlega doliczeniu do przychodu pracownika podlegającego opodatkowaniu.

W przypadku, gdy nie zostaną spełnione wszystkie wyżej omówione warunki zastosowania zwolnienia z opodatkowania, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 78) ustawy o PIT, co do zasady pracodawca powinien uwzględnić wartość dopłat na potrzeby ustalenia dochodu do opodatkowania. W przypadku, gdy źródłem finansowania tych dopłat będą środki zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, należy jednakże rozważyć zastosowanie zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 67) ustawy o PIT. Na podstawie powyższego przepisu wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł. Należy podkreślić, iż dla ustalenia kwoty zwolnienia z opodatkowania, pracodawca powinien uwzględnić wartość wszystkich świadczeń rzeczowych i pieniężnych otrzymanych przez pracownika w danym roku podatkowym ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *