Pozyskanie tychże dowodów następuje poprzez stosowanie przez biegłego rewidenta różnorodnych technik badania: sprawdzania z natury, obserwacji, zapytania, sprawdzania, potwierdzania oraz analizy.

Przedmiotem sprawdzania z natury przez biegłego rewidenta są środki mające postać rzeczową, np. środki trwałe, zapasy. Technika ta nie ma zatem zastosowania w przypadku badania aktywów niematerialnych, jak również pasywów oraz operacji wynikowych. Za pomocą niniejszej techniki biegły rewident sprawdza istnienie, a także często stan, w jakim dany środek się znajduje. Sprawdzanie z natury przez biegłego rewidenta jest najbardziej wiarygodną formą kontroli aktywów rzeczowych.

Obserwacja polega na bezpośrednim oglądzie przez biegłego rewidenta procesu lub procedury wykonywanej przez personel badanego przedsiębiorstwa, np. sposób dokonywania kontroli wewnętrznej.

Zapytania polegają na uzyskiwania przez biegłego rewidenta odpowiedzi na zadane pytania. Zapytania mają różny charakter – od formalnych pisemnych wywiadów do nieformalnych rozmów z personelem przedsiębiorstwa. Ta technika badania ma szerokie zastosowanie i może dotyczyć każdego stwierdzenia, jednak informacje uzyskane za jej pomocą wymagają dodatkowego zweryfikowania.

Sprawdzenie to ocena poprawności merytorycznej i dokładności liczbowej pozycji sprawozdania finansowego, zapisów księgowych i dokumentów. Może ono następować różnymi sposobami:

– powtórzenie – biegły rewident odtwarza czynności księgowe dokonane wcześniej przez personel badanego przedsiębiorstwa, np. powtórne sporządzenie bilansu oraz rachunku zysków i strat na podstawie zestawienia obrotów i sald, wyliczenie kwoty amortyzacji dla konkretnego środka trwałego, odtworzenie obiegu konkretnego dokumentu;
– konfrontacja – to porównanie ze sobą danych pochodzących z różnych źródeł, lecz dotyczących tego samego zdarzenia, np. porównanie przychodów gotówki do kasy (raporty kasowe) z wypłatami gotówki z banku (wyciągi bankowe);
– porównanie – czyli porównanie danych zawartych w dokumentach księgowych z danymi stanowiącymi ich podstawę prawną, np. wysokość czynszu dzierżawnego z umową najmu, składki na ubezpieczenie z zawartą polisą,
– badanie od konta – biegły rewident rozpoczyna analizę od poszczególnych zapisów księgowych do stanowiących ich podstawę dokumentów oraz dokumentowanych za ich pomocą zdarzeń gospodarczych;
– badanie od dokumentu – to badanie dokumentów księgowych pod kontem ich prawidłowego ujęcia w systemie finansowo-księgowym badanego przedsiębiorstwa.

Potwierdzanie to najczęściej odpowiedź na prośbę biegłego rewidenta o potwierdzenie prawdziwości informacji zawartych w księgach rachunkowych badanego przedsiębiorstwa. Biegły rewident występuje zazwyczaj o potwierdzenie: stanu środków pieniężnych i kredytów bankowych (banki), sald należności z tytułu dostaw i usług (odbiorcy), aktualnego stanu spraw sądowych (kancelarie prawne obsługujące badane przedsiębiorstwo). Biegły rewident może zastosować niniejszą technikę tylko za zgodą kierownika badanej jednostki).

Analiza jest techniką mającą szerokie zastosowanie w procesie badania sprawozdania finansowego. Biegły rewident stosuje najczęściej dwa rodzaje analizy:
–    tradycyjną analizę sprawozdania finansowego – jest ona przeprowadzana dwukrotnie: na wstępie badania sprawozdania finansowego w celu uzyskania informacji o aktualnej sytuacji badanego przedsiębiorstwa oraz pod koniec badania, aby uwidocznić wpływ korekt zaleconych przez biegłego rewidenta na sprawozdanie finansowe;
–    przegląd analityczny – polega na badaniu metodami analizy wybranych pozycji sprawozdania finansowego. Standardowo dane rzeczywiste wynikające z ksiąg rachunkowych zostają porównane do trendów, wskaźników oraz szacunków sporządzonych przez biegłego rewidenta na podstawie historycznych sprawozdań finansowych badanej jednostki.

Biegły rewident podczas badanie sprawozdania finansowego może właściwie dowolnie dobierać stosowane techniki badania, przy jednoczesnym zapewnieniu realizacji podstawowych celów badania. Przy doborze technik ważną przesłanką jest również wymóg ekonomii czasu i środków zaangażowanych w proces badania, zarówno ze strony biegłego rewidenta jak i badanego przedsiębiorstwa, jednak nie może on negatywnie wpływać na jakość rezultatów badania sprawozdania finansowego.