Certyfikaty inwestycyjne – ujęcie skutków wyceny przez nabywcę

Przedstawiona problematyka została poruszona w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 12.12.2001 roku w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz. U. 2001 r. nr 149 poz. 1674 z późniejszymi zmianami). Należy podkreślić, iż do stosowania przytoczonego rozporządzenia zobligowane są jednostki podlegające obowiązkowi badania sprawozdania finansowego przez biegłego rewidenta. Pozostałe podmioty mogą rozporządzenie stosować na zasadzie wyboru, przy czym konieczny jest w tym przypadku odpowiedni zapis w dokumentacji zasad (polityki) rachunkowości.

Najczęściej spotykaną klasyfikacją zakupionych certyfikatów inwestycyjnych jest ich ujęcie jako instrumenty finansowe „dostępne do sprzedaży” i wyceniane w wartości godziwej. W takim przypadku przytoczone rozporządzenie dopuszcza dwa podejścia:

1) Zyski lub straty z przeszacowania zalicza się odpowiednio do przychodów lub kosztów finansowych okresu sprawozdawczego, w którym nastąpiło przeszacowanie, albo

2) Zyski lub straty z przeszacowania odnosi się na kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny.

Podmioty nie podlegające badaniu, które nie zdecydowały się stosować rozporządzenia, stosują zasady określone w Ustawie o Rachunkowości (zwanej dalej UoR), która nakazuje:

1) Zaliczanie skutków wzrostu lub obniżenia wartości inwestycji krótkoterminowych odpowiednio do przychodów lub kosztów finansowych (art. 35 ust. 3 UoR),

2) Zaliczanie skutków przeszacowania inwestycji zaliczonych do aktywów trwałych poprzez odniesienie na kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny (art. 35. Ust. 4 UoR); przy czym jeżeli początkowo wzrost wartości zwiększa kapitał z aktualizacji wyceny, to spadek zmniejsza kapitał z aktualizacji wyceny, ale tylko do kwoty wcześniejszego wzrostu, pozostała część przewyższająca kwotę ujętego wcześniej wzrostu jest zaliczana do kosztów finansowych. Podobnie jest w przypadku kiedy wcześniej nie wystąpił wzrost, to obniżenie wartości księgujemy w koszty finansowe. Wzrost wartości inwestycji bezpośrednio wiążący się z uprzednim obniżeniem jej wartości, zaliczonym do kosztów finansowych, ujmuje się do wysokości tych kosztów jako przychody finansowe.

W każdym przypadku należy pamiętać, iż jednostka powinna określić w stosowanych zasadach (polityce) rachunkowości sposób ujęcia i wyceny instrumentów finansowych.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *