Specyfika weksla in blanco, część 1

Przepisem regulującym instytucję weksla in blanco jest art. 10 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 r. – Prawo wekslowe. Ustawodawca zawarł jedynie regulację dotyczącą możliwości obrony w przypadku wypełnienia weksla niezgodnie z porozumieniem wekslowym – dłużnik wekslowy nie może wobec posiadacza weksla zasłaniać się zarzutem, że nie zastosowano się do porozumienia wekslowego, chyba że posiadacz nabył weksel w złej wierze albo przy nabyciu dopuścił się rażącego niedbalstwa. Przepis nie mówi o remitencie, ale o posiadaczu, co wskazuje na możliwość puszczania w obieg zarówno wypełnionego weksla, jak też niewypełnionego blankietu.

Wekslem niezupełnym z pewnością nie będzie dokument, w którym brakuje tylko jednego z następujących elementów:

1) daty płatności, albowiem w takim przypadku uważa się, że dany weksel jest płatny za okazaniem;
2) miejsca płatności, o ile wskazano adres wystawcy (weksel własny) albo trasata (weksel trasowany) – zgodnie z regulacją zawartą w Prawie wekslowym miejscowość wskazana obok wystawcy albo trasata jest miejscem płatności o ile nie wyszczególniono odrębnego miejsca płatności;
3) miejsca wystawienia – zgodnie z regulacją zawartą w Prawie wekslowym miejscowość wskazana obok wystawcy jest traktowana jako miejsce wystawienia weksla.

Za weksel in blanco nie można uznać kartki papieru opatrzonej wyłącznie samym podpisem dłużnika wekslowego. Należy w tym miejscu wspomnieć, że dla ważności weksla nie jest konieczne posługiwanie się urzędowym formularzem weksla.

O ważności weksla decyduje zawarcie w jego treści wszystkich elementów weksla. Oczywiście dla ułatwienia oraz celem uniknięcia przypadkowego pominięcia któregokolwiek z elementów weksla lepiej jest posługiwać się formularzami, niemniej własnoręcznie sporządzany dokument również będzie ważny – pod warunkiem zachowania wymogów formalnych. Jednakże samo złożenie podpisu na czystej kartce nie jest wystarczające. Z tego powodu wierzyciel (remitent) winien zapewnić wzór formularza, chociażby w celu uniknięcia zarzutu, że wolą dłużnika podpisującego kartkę papieru nie było złożenie do dyspozycji wierzyciela weksla niezupełnego.
Jak wspomniano powyżej weksel niezupełny powinien zawierać co najmniej podpis wystawcy. Jednakże nic nie stoi na przeszkodzie, aby niektóre elementy były również wypełnione przez wystawcę. Celowym jest wskazanie daty wystawienia weksla, ale również daty płatności weksla, o ile jest to możliwe.

Data wystawienia weksla może mieć bowiem znaczenie w sytuacji, gdy np. na skutek nieprzewidzianego wypadku losowego wystawca weksla po jego wystawieniu stracił zdolność do czynności prawnej itp. Wypełnienie weksla w zakresie daty wystawienia poprzez wskazanie terminu, w którym dłużnik wekslowy nie był w stanie w sposób ważny zaciągać zobowiązań może spowodować na dalszym etapie postępowania niemożność dochodzenia praw z weksla.

Wskazanie daty płatności weksla w wekslu in blanco pełniącym funkcję gwarancyjną nie zawsze jest możliwe. Często bowiem w momencie wystawienia weksla niepełnego strony umawiają się, że weksel zostanie wypełniony w momencie nieskuteczności wezwań do zapłaty, czy też w momencie dowolnym, wyznaczonym wyłącznie wolą posiadacza weksla.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *