Obowiązuje zatem w chwili założenia lokaty ogólna zasada iż wskazana w art. 35 ust 8 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz.U. z 2009 r. nr 152, poz. 1223 ze zm.) mówiąc iż do rozchodu środków walutowych należy zastosować jedną z uproszczonych metod rozchodu określonych w art. 34 ust 3 pkt. 1-3 ustawy o rachunkowości. Czyli metodę kursów przeciętnych (w wysokości średniej ważonej kursów euro) lub metodę „pierwsze przyszło – pierwsze wyszło” (FIFO) albo metodę „ostatnie przyszło – pierwsze wyszło” (LIFO).
Warto podkreślić iż w tej sytuacji nie można zastosować uproszczenia polegającego na przeliczeniu środków pieniężnych wg średniego kursu NBP, ponieważ nie jest to operacji zapłaty należności czy zobowiązań. ATR 30 ust 2 pkt. 2 ustawy wskazuje tylko do takich operacji to uproszczenie.
Wycena walut obcych wycofanych z danego rachunku lokaty terminowej na własny rachunek walutowy powinna nastąpić według tego samego kursu, jaki zastosowany został do ich wyceny w dniu założenia danej lokaty.
Przykład
Spółka posiadała na rachunku walutowym 20.000 euro, które wpłynęło po kursie 4,012zł/euro i 10.000 euro po kursie 3,8569zł/euro, co razem dawało wartość 118.809zł.
W dniu 20 kwietnia założono lokatę 3-miesięczną na kwotę 30.000 euro. Ujecie lokaty powinno nastąpić zapisami w księgach
- Wn Rachunek lokaty – 118.809zł
- Ma Rachunek walutowy – 118.809zł
Po trzech miesiącach zwrot środków z lokaty zaksięgować należy:
- Wn Rachunek walutowy – 118.809zł
- Ma Rachunek lokaty – 118.809zł
Wartość otrzymanych odsetek, które wpłynęły na rachunek bankowy należy ująć wg kursu banku z którego usług jednostka korzysta. Właściwym kursem będzie tu kurs kupna tego banku. Przychód z tytułu odsetek należy natomiast wycenić wg Kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego dzień ich otrzymania.
Podstawa prawna
art. 30 ust 2, art. 35 ust 8 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz.U. z 2009 r. nr 152, poz. 1223 ze zm.)
