W pierwszej kolejności, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 20 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r.,  poz. 361 ze zm.), zwanej dalej u.p.d.o.f., co do zasady nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne. Wierzytelności takie mogą być jednak zaliczone do kosztów jeżeli po pierwsze zostały zarachowane jako przychody należne (na podstawie art. 14 u.p.d.o.f.), a ponadto dana nieściągalność została uprawdopodobniona. Ustawodawca wskazał również na wymóg odpowiedniej dokumentacji, na co wskazuje art. 20 ust. 2  u.p.d.o.f.

Źródło:

• Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r.,  poz. 361 ze zm.)
• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 28.02.2014 r. (IPTPB1/415-720/13-4/MD)

Adrian Bogusławski – prawnik, redaktor TaxFin.pl
 
Publikacja ma charakter jedynie informacyjny. Jednocześnie  w przypadku publikacji, w której źródłem jest interpretacja indywidualna, należy pamiętać, że interpretacja indywidualna dotyczy jedynie  podmiotów  wskazanych w interpretacji i to w konkretnym, wskazanym w przedmiotowej interpretacji, przypadku.