Ustalony przez jedną ze stron wzorzec umowy wiąże drugą stronę, jeżeli został jej doręczony przed zawarciem umowy. W razie gdy posługiwanie się wzorcem jest w stosunkach danego rodzaju zwyczajowo przyjęte, wiąże on także wtedy, gdy druga strona mogła się z łatwością dowiedzieć o jego treści. Uważa się, że jest to przyjęte przede wszystkim w umowach z bankami, operatorami telekomunikacyjnymi czy dostawcami usług powszechnych innego rodzaju. Co do zasady, aby druga strona mogła z łatwością dowiedzieć się o treści wzorca, wystarczy że przedsiębiorca używający wzorców wywiesi ich treść w swoim lokalu. Za równoznaczne można uznać umieszczenie treści wzorca na stronie internetowej przedsiębiorstwa. Wydaje się więc, że przy umowach, w których posługiwanie się wzorcem jest zwyczajowo przyjęte, przedsiębiorca stosujący wzorce łatwiej może je wprowadzić do zawieranej umowy.
Kodeks cywilny wyróżnia jednak sytuację, kiedy stosunek wzorzec zostaje wprowadzony lub zmieniony w czasie trwania umowy o charakterze ciągłym. Umowa taka zakłada, że przynajmniej jedna strona jest zobowiązana do określonego, stałego zachowania się podczas trwania umowy. W tych wypadkach wzorzec umowy – jeśli posługiwanie się nim jest zwyczajowo przyjęte – wiąże także wtedy, gdy druga strona mogła się z łatwością dowiedzieć o jego treści i nie wypowiedziała umowy w najbliższym terminie wypowiedzenia. Nie wydaje się jednak, ażeby przy umowach o charakterze ciągłym wystarczyło udostępnienie treści wzorca w lokalu przedsiębiorstwa. Trudno bowiem wymagać, aby kontrahent, który raz zawarł umowę, stale odwiedzał lokal przedsiębiorstwa w poszukiwaniu ewentualnych nowych ogłoszeń. Dlatego przyjmuje się, że w trakcie trwania umowy, również należy faktycznie doręczyć kontrahentowi zmieniony wzorzec, przy czym nie jest wystarczające samo poinformowanie drugiej strony o dokonanej zmianie. Zasada ta obowiązuje zarówno przy umowach konsumenckich, jak również w obrocie dwustronnie profesjonalnym. W wypadku niedochowania tych wymagań formalnych, nowy wzorzec nie wywiera skutku, a umowa obowiązuje w pierwotnym brzmieniu.
