Istotną odmienność w tym zakresie, w stosunku do zapisu zwykłego, ustawodawca wprowadził  w art. 1034¹-1034³ k.c., ponieważ jak wiemy zapisobierca zwykły nie ponosi odpowiedzialności za długi spadkowe. Obciążenie w tym zakresie zapisobierców windykacyjnych jest dość oczywiste z uwagi na skutki, jakie pociąga za sobą ustanowiony legat windykacyjny. Wystarczy w tym miejscu jedynie przypomnienie, że powołany zapisobierca windykacyjny nabywa zapisany mu przedmiot z mocy prawa, z chwilą otwarcia spadku, co rodzi konsekwencje w postaci nie wejścia owego przedmiotu w skład majątku spadkowego. Rozwiązanie to mogłoby generować pewnego rodzaju nadużycia po stronie spadkobierców, którzy poprzez instytucję zapisu windykacyjnego mogliby umniejszać majątek spadkowy, a to z kolei prowadziłoby do znacznego pogorszenia sytuacji ewentualnych wierzycieli spadkowych. W świetle przepisów odnoszących się do zapisu windykacyjnego nie wynika w sposób oczywisty, czy zapisobiercy ci dziedziczą długi spadkowe, czy też są wyłącznie odpowiedzialni za dług cudzy, czyli w tym przypadku za dług spadkobierców. Ustawodawca nie zadbał o podanie jakichkolwiek wskazówek, które pomogłyby w rozstrzygnięciu tej fundamentalnej kontrowersji. Jeżeli staniemy na stanowisku, że zapisobierca windykacyjny jest dłużnikiem spadkowym i dziedziczy długi tak samo jak spadkobiercy, to doprowadzi to do zakwestionowania koncepcji, zgodnie z którą zapis windykacyjny prowadzi do sukcesji singularnej, ponieważ zapisobierca nabywałby nie tylko konkretne prawo, ale także udział w długach spadkowych. Byłaby to zatem sukcesja singularna w zakresie nabytego prawa i uniwersalna w zakresie długów spadkowych. Z racji tego, że rozwiązanie to byłoby trudne do pogodzenia i niespójne z całością regulacji dotyczącej zapisu windykacyjnego, należy je odrzucić i przyjąć, że dłużnikami spadku są jedynie spadkobiercy, natomiast zapisobiercy ponoszą odpowiedzialność za dług cudzy. Zaznaczyć należy, że  odpowiedzialność zapisobierców windykacyjnych nie jest odpowiedzialnością jedynie posiłkową, która miałaby miejsce dopiero wówczas, gdyby nie doszło do zaspokojenia wierzytelności przez spadkobierców, a wręcz przeciwnie jest to odpowiedzialność, którą zapisobierca ponosi wspólnie ze spadkobiercami. Pojęcie odpowiedzialności należy rozumieć w sposób identyczny jak w odniesieniu do spadkobierców, a więc jako normatywną możliwość zaspokojenia się wierzyciela z majątku dłużnika.