- Istnieje niebezpieczeństwo zawyżania wyceny inwestycji niefinansowych, a tym samym podwyższania wyniku finansowego.
- Ustawa nie przewiduje odpisów amortyzacyjnych wprost dla nieruchomości inwestycyjnych, tak jak MSR. Do wyboru są więc dwa rozwiązania: można zastosować postanowienia MSR 40 i amortyzować budynek w tzw. międzyczasie oraz dokonywać wyceny na koniec roku. Drugie rozwiązanie to wycena do wartości rynkowej na każdy moment sporządzania sprawozdania finansowego.
- Wycena z wykorzystaniem usług rzeczoznawcy jest kosztowna.
- Wycena do wartości rynkowej powoduje konieczność posiadania danych rynkowych na ten dzień. Nie zawsze jest to możliwe.
- Na potrzeby rozliczeń podatkowych trzeba dokonywać odpisów amortyzacyjnych, a wzrosty i spadki wynikające z wyceny wartości godziwej nie są uznawane podatkowo. Trzeba prowadzić podwójną ewidencję.
Nie ma obowiązku wyboru modelu wartości godziwej. Można zakwalifikowane do inwestycji nieruchomości wyceniać w sposób przewidziany dla środków trwałych. Oznacza to, że na dzień bilansowy należy je wycenić według cen nabycia lub kosztów wytworzenia, lub wartości przeszacowanej, pomniejszonych o odpisy amortyzacyjne i o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości.
Odpisy amortyzacyjne są ustalane i dokonywane według zasad określonych dla środków trwałych, jednak w ewidencji księgowej odnoszone są w ciężar pozostałych kosztów operacyjnych.
Nieruchomości zaliczone do inwestycji długoterminowych wykazywane są w aktywach bilansu w pozycji A.IV.1 „Inwestycje długoterminowe – nieruchomości”.
Jeśli zakup nieruchomości inwestycyjnej poprzedzi wpłata zaliczki pozostającej na koncie „Rozliczenie zakupu” lub „Pozostałe rozrachunki”, to na dzień bilansowy kwotę zaliczki na poczet przyszłej ceny zakupu należy również wykazać w aktywach trwałych bilansu w pozycji A.IV.1 „Inwestycje długoterminowe – nieruchomości”. Taki sposób postępowania wynika z zasady przewagi treści nad formą (art. 4 ust. 2 uor).
Z uwagi na to, że informacje zawarte w sprawozdaniu można wykazywać ze szczegółowością większą niż określona w załączniku nr 1 do ustawy (art. 50 ust. 1 uor), warto w pozycji A.IV.1 „Inwestycje długoterminowe – nieruchomości”, wprowadzić dodatkową pozycję: zaliczki na inwestycje w nieruchomości.
