Do przychodów osiąganych z tytułu wynagrodzenia za pracę twórczą, które będzie każdorazowo ustalane na podstawie czasu pracy poświęconego na tworzenie utworów, Wnioskodawca nie będzie mógł zastosować 50% kosztów uzyskania przychodu. Kwota honorarium za przeniesienie praw autorskich powinna wynikać z umowy o pracę, bądź z innego dokumentu, a nie być ustalana na bieżąco z uwzględnieniem czasu pracy poświęconego na stworzenie utworu. Do całości uzyskiwanych przez Wnioskodawcę przychodów ze stosunku pracy zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Takie stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w Interpretacji Indywidualnej z dnia 1.02.2018 r. uznając za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w  przedstawionym zdarzeniu przyszłym. Wnioskodawca w ramach obowiązków wynikających ze stosunku pracy planował stworzyć program komputerowy i do przychodów stanowiących honorarium autorskie zamierzał zastosować 50% koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.  Na koniec każdego miesiąca sporządzany byłby protokół i na tej samej podstawie przenoszone prawa do utworu. W umowie o pracę zamierzano wyodrębnić honorarium autorskie z tytułu przeniesienia przez Wnioskodawcę na pracodawcę praw autorskich do wytworzonych utworów w ramach stosunku pracy, umożliwiając określenie jaki procent wynagrodzenia za dany miesiąc stanowi honorarium autorskie, a jaki wynagrodzenie za pozostałą pracę niemającą przymiotu pracy twórczej (Interpretacja Indywidualna nr nr 0113-KDIPT3.4011.361.2017).