Zgromadzenie wspólników spółki może zdecydować o zatrzymaniu zysku i przeznaczeniu go np. na utworzenie kapitału rezerwowego bądź o wypłacie zysku na rzecz udziałowców. Co do zasady, zgodnie z art. 191 KSH, wspólnik ma prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników (o ile umowa spółki nie zawiera odmiennych postanowień w tym zakresie).

Organy podatkowe w wydawanych przez siebie interpretacjach potwierdzają, iż do czasu podjęcia przez zgromadzenie wspólników uchwały o przeznaczeniu zysku do podziału, może on być w spółce zatrzymany, bez konieczności rozpoznawania przychodu z tego tytułu (np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2 marca 2009 r., sygn. ILPB3/423-804/08-4/ŁM).

Z uwagi na fakt, iż do czasu podjęcia odpowiedniej uchwały niepodzielony zysk będzie stanowił własne środki finansowe spółki, nie zostaną spełnione przesłanki nieodpłatnego świadczenia (tj. uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu). W konsekwencji, wygenerowana nadwyżka finansowa nie będzie podlegała opodatkowaniu. Sytuacja ulegnie komplikacji w przypadku, gdy spółka podejmie uchwałę o podziale zysku pomiędzy wspólników, a nie dokona faktycznej wypłaty dywidendy w ustalonym terminie. Z momentem podjęcia uchwały, środki przeznaczone na dywidendę stają się środkami, jakich mogą domagać się od spółki jej udziałowcy. Jeżeli spółka nie wypłaci dywidendy w określonym terminie, wówczas organy podatkowe mogą uznać, iż spółka uzyskała nieodpłatne świadczenie w postaci korzystania z cudzego kapitału bez wynagrodzenia. Prawidłowość powyższego poglądu potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, który uznał, iż „odroczenie terminu wypłaty dywidendy (…) stanowi korzyść o konkretnym wymiarze finansowym, a tym samym mieści się w definicji świadczenia nieodpłatnego (…) Zatem korzyść ekonomiczna Spółki jest ewidentna”. Nie jest istotny w tym zakresie powód odroczenia lub zaniechania wypłaty dywidendy udziałowcom.

Jak podkreśla Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie (dotycząca wprawdzie spółki akcyjnej, ale możliwa do zastosowania również w przypadku spółki z o.o.), „nawet jeżeli dywidenda nie została zatrzymana przez spółkę rozmyślnie i świadomie, lecz w następstwie zaniedbania lub zaniechania poszczególnych akcjonariuszy w zakresie realizacji przysługującego im prawa do dywidendy, to niezmiennym pozostaje fakt, że przedmiotowe środki zostały zatrzymane w majątku Spółki” (sygn. IPPB3/423-632/09-2/PD). Wysokość przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia w tym przypadku będzie odpowiadać wysokości odsetek, jakie spółka musiałaby zapłacić w warunkach rynkowych za korzystanie z kapitału odpowiadającego kwocie niewypłaconych dywidend do czasu ich wypłat.