Bieg terminu przedawnienia przerywa wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego i przeprowadzenie czynności egzekucyjnych. W nauce istnieją natomiast podzielone zdania co do kwestii przerwania przedawnienia poprzez wniosek o nadanie tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności.
Pogląd, w myśl którego wniosek o nadanie tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności nie przerywa biegu przedawnienia dominuje w literaturze. Takie stanowisko wyrażono m.in. w następujących orzeczeniach Sądu Najwyższego: wyr. SN z 24.09.1971 r., II CR 358/71, niepubl.; wyr. SN z 22.02.1973 r., III PRN 111/72, OSN 1974, Nr 1, poz. 12; uchw. SN z 20.02.1974 r., III CZP 2/74, OSN 1975, Nr 2, poz. 18; wyr. SN z 4.8.1977 r., IV PR 160/77, niepubl.; wyr. z 15.11.2002 r., II CKN 986/00, OSP 2003, Nr 12, poz. 158; wyr. SN z 10.10.2003 r., II CK 113/02, niepubl. Odmienne stanowisko zajął Sąd Najwyższy w: post. z 28.01.1970 r., I PZ 2/70, niepubl. oraz w uchw. z 16.01.2004 r., III CZP 101/03, OSN 2005, Nr 4, poz. 58. Przeciwnicy poglądu o przerwaniu biegu przedawnienia przez nadanie klauzuli wykonalności twierdzą, iż czynność ta nie zmierza bezpośrednio do zaspokojenia roszczenia. Tytuł egzekucyjny opatrzony w klauzulę stanowi tylko uprawnienie do egzekucji, ale do jej wszczęcia potrzebny jest dalszy akt tj. wniosek o wszczęcie egzekucji. Zwolennicy natomiast wskazują, iż nadanie tytułowi egzekucyjnemu klauzuli jest warunkiem sine qua non prowadzenia egzekucji, a tym samym jej nadanie przerywa bieg przedawnienia.
Niezależnie od powyższego, bieg terminu przedawnienia przerywa w każdym przypadku wniosek o wszczęcie egzekucji. Po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo (art. 124 kc). Przerwany bieg przedawnienia na skutek wszczęcia postępowania egzekucyjnego rozpoczyna się na nowo z chwilą prawomocnego umorzenia egzekucji.
