Czym należy się kierować kwalifikując środki do KŚT?

Na potrzeby naliczania amortyzacji podatkowej należy określić grupę środka trwałego wg Klasyfikacji statystycznej środków trwałych.  Dotychczas w tym zakresie obowiązywało Rozporządzenie Rady Ministrów z 1999 r. Obecnie od 1 stycznia 2011 r. zostało ono zastąpione Rozporządzeniem Rady Ministrów z 10.12.2010 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz. U. z 2010 r. nr 242, poz. 1622).

Klasyfikacja Środków Trwałych (KŚT) jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku trwałego służącym m.in. do celów ewidencyjnych, ustalaniu stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych .

Zarówno w starej jak i nowej Klasyfikacji Środków Trwałych za podstawową jednostkę ewidencji przyjmuje się pojedynczy element majątku trwałego spełniający określone funkcje w procesie wytwarzania wyrobów i świadczenia usług. Może być nim np. budynek, maszyna, pojazd mechaniczny itp. Jedynie w nielicznych przypadkach dopuszcza się w ewidencji przyjęcie za pojedynczy obiekt, tzw. obiekt zbiorczy.

W praktyce rozróżnia się cztery zasadnicze zbiory środków trwałych, mianowicie:

  • pierwszy – nieruchomości – obejmujący grunty, budynki oraz obiekty inżynierii lądowej i wodnej; środki trwałe zaliczone do tego zbioru zapewniają odpowiednie warunki do prowadzenia procesów produkcyjnych oraz działalności nieprodukcyjnej,
  • drugi – obejmujący maszyny, urządzenia techniczne i narzędzia, tj. środki trwałe, którymi oddziałuje się bezpośrednio na przedmioty pracy, tj. surowce, materiały itp.,
  • trzeci – obejmujący środki transportu służące do przemieszczania (przewożenia) przedmiotów i osób,
  • czwarty – obejmujący inwentarz żywy.

Klasyfikacja Środków Trwałych wyodrębnia na pierwszym szczeblu podziału 10 następujących jednocyfrowych grup środków trwałych.

  • 0 grunty
  • 1 budynki i lokale, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz spółdzielcze prawo do lokalu niemieszkalnego
  • 2 obiekty inżynierii lądowej i wodnej
  • 3 kotły i maszyny energetyczne
  • 4 maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania
  • 5 specjalistyczne maszyny, urządzenia i aparaty
  • 6 urządzenia techniczne
  • 7 środki transportu
  • 8 narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie
  • 9 inwentarz żywy

Grupy te następnie są dzielone na podgrupy i rodzaje.

Struktura symboli KŚT jest następująca:

I1I – grupa
I1I2I – podgrupa
I1I2I3I – rodzaj

Rozporządzenie Rady Ministrów z 10.12.2010 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz. U. z 2010 r. nr 242, poz. 1622).

Przypisując środek trwały do określonej grupy należy kierować się właściwościami i parametrami technicznymi środka trwałego.

Dodaj komentarz