Jednakże mogą występować w księgach w związku z tym powinny być objęte szczegółowymi zasadami wyceny oraz właściwie prezentowane w sprawozdawczości budżetowej. Znaczące pozycje aktywów obrotowych poza należnościami budżetowymi występują niezmiernie rzadko. Szczegółowe zasady rachunkowości jednostek budżetowych nie przewidują jednak (wyjątek stanowią wspomniane należności budżetowe) ewidencji odpisów z tytułu utraty wartości aktywów obrotowych. Odpisy aktualizujące spełniają dwie podstawowe funkcje.
Pierwszą z nich jest korekta wartości bilansowej składnika aktywów. Korekta rozumiana jako „urealnienie użytecznej” wartości majątku upraszczając – zmniejszenie pierwotnej wartości do kwoty jaka może zostać odzyskana lub zamieniona na inny składnik aktywów. Drugą funkcją odpisów aktualizujących wartość aktywów jest uwzględnienie skutków utraty wartości rachunku zysków i strat bieżącego okresu. W momencie powzięcia informacji o utracie wartości należy niezwłocznie „skorygować” wynik finansowy poprzez utworzenie odpisu w ciężar kosztów. Tworzony w ciężar kosztów odpis ostatecznie skoryguje również Fundusz Jednostki.
Nie wszystkie składniki aktywów obrotowych jednostek budżetowych zagrożone są utratą wartości. Wśród składników najbardziej „odpornych” na utratę wartości należy wymienić środki pieniężne gromadzone na rachunkach oraz środki pieniężne w drodze. Natomiast do aktywów najbardziej zagrożonych utratą wartości należy wymienić należności budżetowe. Dodatkowo wśród „zagrożonych” aktywów obrotowych należy wykazać również krótkoterminowe papiery wartościowe oraz materiały i towary.
Przepisy cytowanego poniżej rozporządzenia zawierają wyłącznie Konto 290 — „Odpisy aktualizujące należności”, które związane są z utratą wartości należności budżetowych. Niestety jest to jedyne konto związane z omawianym problemem. Należy poddać dyskusji czy nie powinny zostać wprowadzone również odpisy aktualizujące aktywa zarówno w 1 jaki 3 zespole wzorcowego planu kont dla jednostek budżetowych.
Podstawa prawna:
Pierwszą z nich jest korekta wartości bilansowej składnika aktywów. Korekta rozumiana jako „urealnienie użytecznej” wartości majątku upraszczając – zmniejszenie pierwotnej wartości do kwoty jaka może zostać odzyskana lub zamieniona na inny składnik aktywów. Drugą funkcją odpisów aktualizujących wartość aktywów jest uwzględnienie skutków utraty wartości rachunku zysków i strat bieżącego okresu. W momencie powzięcia informacji o utracie wartości należy niezwłocznie „skorygować” wynik finansowy poprzez utworzenie odpisu w ciężar kosztów. Tworzony w ciężar kosztów odpis ostatecznie skoryguje również Fundusz Jednostki.
Nie wszystkie składniki aktywów obrotowych jednostek budżetowych zagrożone są utratą wartości. Wśród składników najbardziej „odpornych” na utratę wartości należy wymienić środki pieniężne gromadzone na rachunkach oraz środki pieniężne w drodze. Natomiast do aktywów najbardziej zagrożonych utratą wartości należy wymienić należności budżetowe. Dodatkowo wśród „zagrożonych” aktywów obrotowych należy wykazać również krótkoterminowe papiery wartościowe oraz materiały i towary.
Przepisy cytowanego poniżej rozporządzenia zawierają wyłącznie Konto 290 — „Odpisy aktualizujące należności”, które związane są z utratą wartości należności budżetowych. Niestety jest to jedyne konto związane z omawianym problemem. Należy poddać dyskusji czy nie powinny zostać wprowadzone również odpisy aktualizujące aktywa zarówno w 1 jaki 3 zespole wzorcowego planu kont dla jednostek budżetowych.
Podstawa prawna:
Ustawa z 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych
Ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości
Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 5 lipca 2010 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, jednostek budżetowych, samorządowych zakładów budżetowych, państwowych funduszy celowych oraz państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej
zobacz również:
