MSSF 11 wymaga określenia przez stronę porozumienia typu wspólnego porozumienia, w które jest zaangażowana poprzez prawa i obowiązki wynikające z porozumienia. Standard wyróżnia dwa typy wspólnych porozumień:
– wspólne działania – to wspólne ustalenia umowne, w ramach których strony współkontrolujące posiadają prawa do aktywów i obowiązki dotyczące zobowiązań wynikających z porozumienia. Standard ten wymaga, by strona wspólnego działania ujmowała swój udział w aktywach, zobowiązaniach, przychodach i kosztach zgodnie z obowiązującymi MSSF;
– wspólne przedsięwzięcia – to wspólna inicjatywa dająca stronom współkontrolującym prawa do jej aktywów netto. Strona wspólnego porozumienia rozlicza udział w nim metodą praw własności.
Zasadą jest, że porozumienie, które nie ma formy oddzielnej jednostki powinno być zaklasyfikowane jako wspólne działania, natomiast w przypadku wyodrębnienia formy oddzielnej jednostki wspólne porozumienie jest klasyfikowane jako wspólne przedsięwzięcie, choć nie jest to wystarczający warunek. Kluczowe dla ustalenia typu wspólnego porozumienia i tym samym sposobu rozliczenia udziału są prawa i zobowiązania strony wspólnego porozumienia. Jednostka określa typ wspólnego porozumienia poprzez rozważenie takich czynników jak forma prawna jednostki, warunki umowy oraz inne istotne fakty i okoliczności. Przy ocenie warunków umownych wpływających na klasyfikację wspólnych porozumień mają wpływ postanowienia umowne odnoszące się do:
– praw do aktywów:
- strony umowy dzielą prawa do aktywów (w tym prawo własności, prawo do przepływów) w określonych proporcjach → wspólne działania
- aktywa wniesione do przedsięwzięcia lub nabyte po utworzeniu przez samo przedsięwzięcie należą wyłącznie do tego przedsięwzięcia (będącego odrębnym podmiotem). Strony nie mają bezpośredniego udziału w aktywach przedsięwzięcia → wspólne przedsięwzięcie
– obowiązków wynikających z zobowiązań związanych z przedsięwzięciem:
- strony umowy obowiązki związane ze zobowiązaniami, jak również wszystkie koszty dzielą w określonych proporcjach oraz odpowiadają za wszelkie roszczenia stron trzecich wobec przedsięwzięcia → wspólne działania
- przedsięwzięcie jako odrębny podmiot jest odpowiedzialne za zaciągnięte zobowiązania, przy czym zobowiązania stron są ograniczone do udziału w przedsięwzięciu lub do zobowiązań związanych z dokapitalizowaniem przedsięwzięcia. Strony trzecie nie mają prawa regresu w stosunku do stron przedsięwzięcia w związku z zaciągniętymi przez przedsięwzięcie we własnym imieniu zobowiązaniami → wspólne przedsięwzięcie
– przychodów i kosztów:
- umowa ustala udział w przychodach i kosztach na postawie szacunku wyników działania każdej ze stron, np. na podstawie posiadanych praw własności lub dostarczonych aktywów → wspólne działania
- umowa ustala zasady podziału zysków i strat z działalności przedsięwzięcia → wspólne przedsięwzięcie