Procedury badania należności oraz zobowiązań z tytułu dostaw i usług – część 1

Audytor przy określaniu procedur badania należności i zobowiązań z tytułu dostaw i usług posługuje się przede wszystkim istotnością. Określa ona stopień wpływu danej pozycji bilansowej na całokształt sprawozdania finansowego, a także pośrednio decyduje o szczegółowości jej badania. Na jej podstawie biegły określa wielkość próby, na podstawie której przeprowadzi badanie, ponieważ pozycje należności i zobowiązań z tytułu dostaw i usług często są „efektem” tysięcy faktur. Przebadanie pozycji bilansowej metodą pełną, czyli na podstawie wszystkich dokumentów, było by zbyt czasochłonne.

Badanie należności oraz zobowiązań z tytułu dostaw i usług ma na celu przede wszystkim upewnienie audytora w zakresie kompletności, prawidłowości klasyfikacji i wyceny danej pozycji w sprawozdaniu finansowym. Pewność tą uzyskuje się między innymi na podstawie inwentaryzacji. Zgodnie z art. 26 ustawy o rachunkowości (uor) jednostki są zobowiązane do przeprowadzenia na ostatni dzień roku obrotowego inwentaryzacji. Inwentaryzacja należności z tytułu dostaw i usług polega na potwierdzeniu sald z kontrahentami. Termin i częstotliwość inwentaryzacji uważa się za dotrzymane jeżeli rozpoczęto ją nie wcześniej niż 3 miesiące przed końcem roku obrotowego, a zakończono do 15 dnia następnego roku.

Kolejną ważną procedurą badania jest weryfikacja spłat należności i zobowiązań do dnia badania. Spłaty są potwierdzeniem istnienia wierzytelności oraz zobowiązań handlowych wykazanych w księgach rachunkowych na dzień bilansowy, jak również służą weryfikacji realności potencjalnie przeterminowanych, a więc zagrożonych odpisem kwot.

W kolejnej części  przedstawione zostaną hipotezy badawcze, które w zakresie należności i zobowiązań weryfikuje biegły.

zobacz również:

Dodaj komentarz