- Różnica pomiędzy przychodami ze sprzedaży, a kosztami działalności operacyjnej (głównie koszty rodzajowe) skorygowana o zmianę stanu produktów nazywana jest wynikiem ze sprzedaży.
- Wynik ze sprzedaży skorygowany o pozostałe przychody i koszty operacyjne jest wynikiem z działalności operacyjnej.
- Wynik z działalności operacyjnej skorygowany o przychody i koszty finansowe jest wynikiem z działalności gospodarczej.
- Wynik z działalności gospodarczej skorygowany o zyski i straty nadzwyczajne jest wynikiem finansowym.
Po przygotowaniu sprawozdania finansowego, którego kluczowym elementem jest rachunek zysków i strat, następuje jego przyjęcie i przedstawienie do zatwierdzenia. Jednak zgodnie z zapisami ustawy o finansach publicznych „duże” jednostki mają obowiązek poddania badaniu sprawozdania finansowego przez biegłego rewidenta. Informacje przekazywane audytorowi wykorzystywane są przede wszystkim do oszacowania ryzyka najważniejszych pozycji aktywów, pasywów oraz pozycji pozabilansowych. W przypadku niewłaściwego oszacowania zagrożenia audytor nakazuje odpowiednie zmiany co implikuje konieczność korygowania sprawozdania finansowego. Audytor zewnętrzny ma również obowiązek wydania opinii na temat ryzyka towarzyszącemu badanej jednostce, dlatego często nakazuje ponowne ustalenie wyniku na różnego rodzaju operacjach, lub wycofanie z kosztów specyficznych pozycje, które powinny być „aktywowane” w bilansie.
Ustawa z 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych
Ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości
Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 5 lipca 2010 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, jednostek budżetowych, samorządowych zakładów budżetowych, państwowych funduszy celowych oraz państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej