W wyroku z dnia 15 lutego 2018 r. sygn. akt  III SA/Wa 445/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację i przyznał skarżącej spółce prawo do pełnego odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z samochodami demonstracyjnymi bez prowadzenia ewidencji ich przebiegu.

Sprawa dotyczyła spółki będącej dealerem samochodowym, zajmującej się m.in. handlem nowymi samochodami osobowymi, sprzedażą części zamiennych i akcesoriów, usług serwisowych oraz usług towarzyszących. We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej spółka wskazała, że jest zobowiązana przez producenta, do utrzymywania pojazdów demonstracyjnych oraz zastępczych, które są wykorzystywane tylko i wyłącznie do jazd próbnych lub zastępczych. Samochody demonstracyjne są wprowadzone na magazyn spółki jako towar handlowy przeznaczony do dalszej odsprzedaży z uwagi na fakt, że samochody te mogą być wykorzystywane jako samochód demonstracyjny tylko przez określony okres czasu zgodnie ze standardami marek, które spółka reprezentuje. Samochody demonstracyjne i zastępcze wykorzystywane wyłącznie w celu prowadzenia działalności gospodarczej, dla których złożono informacje VAT-26, podlegają dalszej odsprzedaży). Zdarza się, że sprzedaż taka nie jest uprzednio planowana. Wynika to m.in. z przeznaczenia tych samochodów, tj. pomimo pełnionej funkcji demonstracyjnej i zastępczej samochody demonstracyjne i zastępcze w rzeczywistości przeznaczone są do możliwie szybkiej odsprzedaży z uwagi na ich utratę wartości podlegają sprzedaży i przekazaniu klientowi w pierwszym możliwym dla danego samochodu terminie z uwzględnieniem uwarunkowań i zasad dotyczących samochodów demonstracyjnych i zastępczych.

Dyrektor IS w Warszawie odmówił spółce prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z samochodami demonstracyjnymi, w przypadku braku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, potwierdzającej ich wykorzystanie wyłącznie na cele demonstracyjne, zastępcze w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o tych pojazdach na formularzu VAT-26. Jednocześnie wskazał, że spółka najpóźniej w dniu sprzedaży samochodów (demonstracyjnych oraz zastępczych), stosownie do art. 86a ust. 14 u.p.t.u. będzie zobowiązana do dokonania aktualizacji informacji VAT-26 dot. pojazdów samochodowych, które służyły wyłącznie prowadzeniu działalności gospodarczej, a następnie zostały przez spółkę sprzedane.

WSA nie zgodził się z takim stanowiskiem. Wskazał, iż podziela ocenę prawną przedstawioną w wyrokach WSA w Warszawie z dnia 26 stycznia 2018 r. (sygn. III SA/Wa 405/17, sygn. III SA/Wa 404/17), które zapadły na tle tożsamego stanu faktycznego. Spór w niniejszej sprawie sprowadzał się do interpretacji zwrotu „wyłącznie” użytego w art. 86a ust. 5 u.p.t.u. Zdaniem sądu biorąc pod uwagę stan faktyczny niniejszej sprawy trudno uznać, że cel który przyświecał wprowadzeniu samochodu do działalności handlowej spółki nie polegał wyłącznie na przeznaczeniu do odsprzedaży. Okoliczność, że ten samochód przez pewien czas służył celom np. demonstracyjnym, które są celami związanymi z istotą prowadzonej działalności nie przesądza o zmianie przeznaczenia tego samochodu. Należy bowiem uwzględnić charakter prowadzonej przez spółkę działalności gospodarczej. Nie bez znaczenia jest również to, że opis stanu faktycznego dokonany przez spółkę sugeruje, wskazuje wręcz, że zasady obowiązujące w spółce stanowią, że jeżeli w jakimkolwiek momencie założonego czasu korzystania z samochodu demonstracyjnego pojawi się potencjalny klient zainteresowany zakupem tego samochodu to nastąpi jego sprzedaż, bez względu na to, czy upłynął zakładany minimalny okres korzystania z tego pojazdu jako pojazdu demonstracyjnego.