Zgodnie z polskim prawem wszystkie gry hazardowe są opodatkowane podatkiem od gier, a w przypadku wygranych powyżej 2 280 zł także podatkiem dochodowym od osób fizycznych (PIT).

Zgodnie z regulacjami zawartymi w ustawie o grach hazardowych, podstawę opodatkowania przy zakładach wzajemnych stanowią sumy wpłaconych przez osoby grające stawek. Inaczej jest w przypadku podatku, o którym mowa jest w ustawie o PIT, gdzie płacony jest on od wysokości jednorazowych wygranych przekraczających przez ustawodawcę próg.

Na mocy art. 71 ust. 1 ustawy o grach losowych podatnikiem podatku od gier jest podmiot organizujący gry hazardowe, działający na podstawie odpowiednich zezwoleń lub koncesji. W przypadku zakładów wzajemnych obowiązek podatkowy pojawia się już w chwili, kiedy podmiot ten rozpoczyna działalność związaną z organizacją gier, niezależnie od tego, czy dotyczy to punktów stacjonarnych czy też za pośrednictwem Internetu. Oznacza to, że to właśnie bukmacher obciążony został obowiązkiem uiszczenia podatku.

Stawka podatku bezpośrednio wiąże się z rodzajem gry, niezależnie od sposobu jej sprzedaży. I tak w przypadku loterii fantowej przewidziano 10% podatek, w loteriach pieniężnych jest to już 15% a grach liczbowych 20%. Najwyższa stawka przewidziana jest dla pokera rozgrywanego w formule turniejowej i wynosi 50%. W przypadku zakładów wzajemnych wyznaczono stawkę podatkową 12%. Niezależnie od postawionej przez gracza sumy zakładu zostaje ona zmniejszona o 12%. Jest to równoznaczne z faktem, że to po stronie gracza leży opłacenie kwoty należnej Skarbowi Państwa.

Wygrane nieprzekraczające wyznaczonej kwoty 2 280 zł nie podlegają obowiązkowi podatkowemu, z zastrzeżeniem, że dotyczy to tylko gier organizowanych przez uprawnione do tego podmioty. Jeśli wygrana przekroczy wyznaczony próg, pobiera się od niej zryczałtowany podatek odpowiadający 10% wygranej pieniężnej lub rzeczowej. I znów to bukmacher odpowiada zarówno za pobranie, jak i wpłacenie podatku.