Współpraca jednostek samorządu terytorialnego z biegłymi rewidentami

Efektem tych prac jest sporządzenie sprawozdawczości budżetowej oraz sprawozdania finansowego. Większe jednostki muszą w tym okresie rozpocząć współpracę z biegłymi rewidentami, którzy mogą w ramach swoich obowiązków zażądać dodatkowych informacji niezbędnych do badania sprawozdania finansowego.
Znowelizowana ustawa o finansach publicznych w art. 268.  zawiera następujący wymóg: roczne sprawozdanie finansowe jednostki samorządu terytorialnego, w której liczba mieszkańców, ustalona przez Główny Urząd Statystyczny, na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego rok, za który sporządzono sprawozdanie, przekracza 150 tysięcy, podlega badaniu przez biegłego rewidenta. Wybór podmiotu uprawnionego do badania sprawozdania finansowego jest zadaniem organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego natomiast umowa podpisywana jest przez zarząd jednostki.
Informacje sporządzane na potrzeby audytora zewnętrznego sporządzane są głównie raz w roku i są najczęściej syntezą zapisów księgowych dokonanych w poprzednim roku obrotowym, za który sprawozdanie finansowe jest badane przez audytora. Audytor zewnętrzny często żąda od badanej jednostki różnego rodzaju informacji, np. zestawienie spraw sądowych. Na potrzeby audytora zewnętrznego jednostki samorządu terytorialnego sporządzają dodatkowe informacje w następujących przekrojach (na podstawie zawartej umowy z jednostką przeprowadzającą audyt:

  • zestawienie otrzymanych i udzielonych poręczeń i gwarancji,
  • zestawienie pozycji rozliczeń międzyokresowych czynnych,
  • zestawienie akcji lub udziałów,
  • informacje o dokonanych odpisach w koszty należności nieściągalnych,
  • zestawienie zysków i strat nadzwyczajnych,
  • zestawienie pozycji składających się na fundusze specjalne i inne pasywa,
  • zestawienie pozycji składających się na rezerwy na przyszłe zobowiązania,
  • zestawienie zmian w odpisach z tytułu utraty wartości aktywów.

Informacje przekazywane audytorowi wykorzystywane są przede wszystkim do oszacowania ryzyka najważniejszych pozycji aktywów, pasywów oraz pozycji pozabilansowych. W przypadku niewłaściwego oszacowania zagrożenia audytor nakazuje odpowiednie zmiany co implikuje konieczność korygowania sprawozdania finansowego. Audytor zewnętrzny ma również obowiązek wydania opinii na temat ryzyka towarzyszącemu badanej jednostce, dlatego zestaw informacji żądanych przez niego w związku z badaniem jest tak obszerny.

Podstawa prawna:
Ustawa z 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych
Ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości

zobacz również:

Dodaj komentarz