Po spełnieniu opisanychwcześniej wymogów formalnych jednostka może zacząć stosować zasady rachunkowości zabezpieczeń w odniesieniu do instrumentów finansowych. Sposób ich ujęcia w księgach rachunkowych zależy od rodzaju zabezpieczenia. Wyróżnia się trzy rodzaje powiązań zabezpieczających:
– zabezpieczenie wartości godziwej,
– zabezpieczenie przepływów pieniężnych,
– zabezpieczenie udziałów w aktywach netto jednostek zagranicznych.
W dalszej części artykułu bardziej szczegółowo zostanie omówiona rachunkowość zabezpieczeń w odniesieniu do pierwszego z wyżej wymienionych powiązań zabezpieczających, tj. zabezpieczenia wartości godziwej.
Pojęcie zabezpieczenia wartości godziwej
Pod pojęciem zabezpieczenia wartości godziwej należy rozumieć ograniczenie negatywnego wpływu na wynik finansowy zmian wartości godziwej, wynikających z określonego ryzyka związanego z wprowadzonymi do ksiąg rachunkowych aktywami i zobowiązaniami lub określoną ich częścią. Przykłady transakcji zabezpieczających zawieranych w ramach zabezpieczenia wartości godziwej prezentuje poniższa tabela:
| ZABEZPIECZENIE WARTOŚCI GODZIWEJ | ||
| POZYCJA ZABEZPIECZANA | RYZYKO ZWIĄZANE Z ZABEZPIECZANĄ POZYCJĄ | INSTRUMENT ZABEZPIECZAJĄCY |
| Składniki aktywów i zobowiązań wyrażone w walucie obcej | Walutowe | Walutowe kontrakty forward i futures, nabyte opcje walutowe (call, put), pożyczki i kredyty walutowe |
| Dłużne instrumenty finansowe o stałej stopie procentowej (nie zaliczone do kategorii aktywów finansowych utrzymywanych do terminu wymagalności) | Stopy procentowej | Kontrakty forward na stopę procentową (FRA), swapy procentowe, kontrakty caps i floor |
| Zakupione instrumenty kapitałowe będące przedmiotem obrotu na rynku regulowanym | Cenowe | Nabyte opcje na akcje, kontrakty forward i futures na akcje |
| Posiadane zapasy surowca będącego przedmiotem obrotu na giełdach towarowych | Cenowe | Towarowe kontrakty forward i nabyte opcje towarowe |
