W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, iż aby można było mówić o ubytkach wyrobów akcyzowych, jako czynności opodatkowanej akcyzą, straty wyrobów akcyzowych muszą dotyczyć wyłącznie wyrobów określonych w art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. a) ustawy o podatku akcyzowym i muszą nastąpić podczas stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, tj. przed powstaniem obowiązku zapłaty akcyzy w stosunku do danego wyrobu akcyzowego.

Sąd uznał, iż Ustawodawca definiując ubytki wyrobów akcyzowych na potrzeby tej ustawy świadomie ograniczył zakres tego pojęcia tylko do niektórych wyrobów akcyzowych. W konsekwencji Sąd stwierdził, iż nie miał uzasadnienia pogląd wyrażony przez Ministra Finansów, iż skoro oleje smarowe nie zostały wymienione w tym przepisie to ich ubytki podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Zdaniem Sądu taka interpretacja prowadziłaby do sytuacji, w której dany stan faktyczny tj. powstanie ubytków mogłoby podlegać opodatkowaniu akcyzą na podstawie dwóch różnych przepisów. Takie stanowisko podważa zasadność wprowadzenia do ustawy ubytków jako odrębnego przedmiotu opodatkowania.

Powyższy wyrok może stanowić istotny argument dla podatników w przypadku sporów z organami podatkowymi w zakresie interpretacji pojęcia „ubytki wyrobów akcyzowych”.