W praktyce oznacza to, iż jednostka sama w polityce rachunkowości powinna określić jaka jest kwota minimalna, od której składniki ujmowane są w ewidencji środków trwałych. Trudno bowiem w praktyce traktować każdy np. kalkulator, jako środek trwały – przecież służy nam dłużej niż rok.

Można oczywiście przyjąć, iż środki trwałe wprowadzane do ewidencji muszą mieć wartość powyżej 3500 zł, a więc wartość wynikającą z regulacji podatku dochodowego. To rozwiązanie powoduje jednak że „uciekają” spod kontroli niektóre składniki majątkowe.

Najwłaściwszym zatem jest wskazanie kwoty niższej niż 3500 zł jako dolnej granicy dla środków trwałych podlegających ewidencji. Te składniki, które mają wartość wyższą niż kwota przyjęta w polityce rachunkowości, ale mniejszą niż 3500 zł będą podlegały jednorazowym odpisom amortyzacyjnym.

Ujmowanie składników majątkowych w ewidencji środków trwałych pozwala na większą kontrolę gospodarowania nimi, wymusza często większą odpowiedzialność ze strony osób, którym te składniki powierzono. Warto także zwrócić uwagę na przepis art. 16 ust. 1pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który wskazuje iż w przypadku, gdy składniki majątkowe niezaliczone do środków trwałych są używane na potrzeby osobiste podatnika lub jego pracowników albo bez uzasadnienia znajdują się poza siedziba jednostki, to wydatki nań poniesione nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Z tego względu warto w polityce rachunkowości określić, iż na przykład dla niektórych składników majątkowych najistotniejszy  jest ich rodzaj i to on decyduje o fakcie zaliczenia tego składnika do środków trwałych a nie jego wartość.

Przykład:
Jednostka może przyjąć rozwiązanie, iż urządzenia elektroniczne – telefony, GPS, notebooki i net-boki podlegają ujęciu w ewidencji zawsze. Natomiast pozostałe składniki dopiero gdy ich wartość przekroczy np. 1500 zł (kwota zupełnie przykładowa).

W księgach rachunkowych taki składnik majątkowy będzie ujmowany zapisem:

• Wn Środki trwałe – odpowiednie konta analityczne
• Ma Rozliczenie zakupu

A natychmiast naliczany odpis amortyzacyjny to zapis:

• Wn Amortyzacja jednorazowa
• Ma Umorzenie środków trwałych – odpowiednie konto analityczne dla środków trwałych amortyzowanych jednorazowo.

Na koniec warto zwrócić uwagę, iż środki trwałe na terenie strzeżonym mogą być amortyzowane raz na cztery lata – bez względu na ich wartość.

Podstawa prawna:
art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. nr 152, poz. 1223 ze zm.)