Rozwiązanie firmy a obowiązek sporządzenia remanentu likwidacyjnego

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów. Powyższy obowiązek dotyczy jednak tylko tych towarów, w stosunku do których nabywcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Należy zaznaczyć, iż ustawodawca nie precyzuje w sposób wyraźny, czy obowiązek wykazania w remanencie likwidacyjnym dotyczy jedynie towarów handlowych czy również środków trwałych. Wątpliwość ta była przedmiotem interpretacji wydawanych przez organy podatkowe. Zgodnie z prezentowanym przez mnie stanowiskiem (np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 29 kwietnia 2009 r., sygn. IPPP1/443-116/09-4/PR) w przypadku likwidacji działalności gospodarczej opodatkowaniu podlegają zarówno towary handlowe, jak i środki trwałe oraz wyposażenie, w stosunku do których nabywcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Trzeba jednocześnie zwrócić uwagę na szczególny przypadek towarów, które po nabyciu stają się częściami składowymi rzeczy głównej. W takim przypadku, po połączeniu z nią rzeczą główną towary te nie mogą stanowić samodzielnego przedmiotu obrotu, a w konsekwencji nie powinny zostać uznane za towary w rozumieniu ustawy o VAT (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, z 24 kwietnia 2009 r., sygn. IBPP3/443-75/09/AB), zatem nie muszą być wykazywane w remanencie likwidacyjnym.

Sporządzenie wspomnianego wyżej remanentu likwidacyjnego (spisu z natury) należy do obowiązków podatnika, gdy kończy on działalność. Spis z natury sporządza się na dzień zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Informacje o dokonanym spisie z natury, ustalonej na jego podstawie wartości i kwocie podatku należnego muszą zostać załączone do składanej deklaracji.

Dodaj komentarz