Podatnik wprowadził regulamin używania pojazdów służbowych zgodnie, z którym ze względu na wymaganą dyspozycyjnością pracowników oraz obowiązek zabezpieczenia mienia przed zniszczeniem/kradzieżą, nałożony jest obowiązek garażowania/parkowania samochodów służbowych w miejscach zamieszkania lub pobytu pracowników.
W związku z powyższym podatnik powziął m.in. wątpliwości dotyczące prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku VAT od wydatków eksploatacyjnych oraz zakupu paliwa, dotyczących posiadanych pojazdów służbowych.
Zdaniem Podatnika, przysługuje mu prawo do odliczenia w pełnej wysokości podatku VAT od zakupu paliwa oraz wydatków eksploatacyjnych dotyczących pojazdów służbowych.
Minister Finansów nie zgodził się z poglądem Podatnika i podkreślił, że w przedmiotowej sytuacji Podatnik ma prawo dokonywać obniżenia kwoty podatku VAT należnego w wysokości 50% kwoty podatku VAT naliczonego od zakupu paliwa oraz wydatków eksploatacyjnych dotyczących pojazdów służbowych.
Rozstrzygnięcie podjęte przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu pozwala na sformułowanie następującej tezy:
,,(…) Wnioskodawca nie jest uprawniony do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków eksploatacyjnych, wymienionych we wniosku, dotyczących przedmiotowych pojazdów, wykorzystywanych także w celu dojazdu z miejsca garażowania/parkowania samochodów służbowych do miejsca wykonywania obowiązków służbowych i z powrotem (…)”.
,,(…) Wnioskodawca nie jest uprawniony do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków eksploatacyjnych, wymienionych we wniosku, dotyczących przedmiotowych pojazdów, wykorzystywanych także w celu dojazdu z miejsca garażowania/parkowania samochodów służbowych do miejsca wykonywania obowiązków służbowych i z powrotem (…)”.
Z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego wynika, że na podstawie regulaminu pracownicy zobowiązani są wykorzystywać powierzone im pojazdy służbowe wyłącznie do celów służbowych. W związku z powyższym, zobowiązanie pracownika do garażowania/parkowania w miejscu zamieszkania bądź pobytu, umożliwia pracownikom realizację obowiązków służbowych oraz należyte zabezpieczenie samochodu przed kradzieżą, zniszczeniem lub uszkodzeniem.
Takie rozwiązanie umożliwia jednocześnie pracownikowi dojazd z miejsca zamieszkania do miejsca pracy i z powrotem (również o nietypowych porach), co daje pracodawcy możliwość efektywnego wykorzystania czasu pracy i przekłada się na uzyskiwane przychody.
W tym miejscu należy ponadto podkreślić, iż w przypadku gdy pracodawca nakłada na pracownika obowiązek parkowania w konkretnym miejscu (w tym wypadku w miejscu zamieszkania lub miejscu pobytu), to dojazd do tego miejsca w celu zaparkowania i wyjazd z tego miejsca w celu stawienia się w pracy należy traktować jako pozostawanie przez pracownika w dyspozycji pracodawcy. Z kolei okresy pozostawania w dyspozycji pracodawcy, zgodnie z art. 128 § 1 Kodeksu pracy zalicza się do czasu pracy. Powyższe potwierdzają również szeroko organy podatkowe w wydawanych indywidualnych interpretacjach.1
W związku z powyższym, w mojej ocenie, nie można zgodzić się z poglądem Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu i należy stwierdzić, iż samochód służbowy w sytuacji gdy na mocy dokonanych ustaleń (np. regulaminu) jest parkowany w miejscu zamieszkania lub pobytu pracownika może być na gruncie przepisów ustawy o VAT być traktowany jako samochód wyłącznie do działalności gospodarczej.
Mając na uwadze powyższe, w mojej ocenie, w przedmiotowej sprawie Podatnikowi powinno przysługiwać prawo do pełnego odliczenia podatku VAT od zakupu wydatków eksploatacyjnych oraz od zakupu paliwa.

1) TAK: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 sierpnia 2012 r., sygn. IPPB4/415-381/12-4/MP, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 kwietnia 2011 r., sygn. ILPB1/415-130/11-2/AMN, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 12styczniaI 2012 r., sygn. ILPB1/415-1173/11-2/TW.