Sytuacja ta powoduje podejmowanie działalności w różnych obszarach życia społecznego. Nie zawsze jednak możliwe jest zabezpieczenie dostatecznych środków na wszystkie statutowe zadania. W warunkach ograniczonych środków przeznaczonych na podstawową działalność kluczowym zagadnieniem jest najbardziej efektywne tychże środków. Większość statutowych działań jednostek sektora finansów publicznych związana jest z ich misją, czyli zaspakajanie podstawowych potrzeb społecznych, które rzadko związane są z osiąganiem przychodów. Należy przeprowadzić poważną debatę w jakich okolicznościach powinno się podejmować decyzje związane z powierzeniem pewnych zadań statutowych podmiotom prywatnym.
Powszechnym jest stwierdzenie, że partnerstwo publiczno – prywatne najczęściej rozważane jest w sytuacji, w której jest brak wystarczających środków na wykonanie wybranego zadania. W takich przypadkach najczęściej partner prywatny jest inwestorem finansującym konkretne zadanie inwestycyjne, w zamian za co uzyskuje uprawnienie (przywilej) do pobierania pożytków w przyszłości lub otrzymuje gwarancje płatności ze strony podmiotu publicznego za utrzymanie wybudowanego obiektu. Dotychczasowe przypadki wykorzystania formuły PPP kojarzone są wyłącznie jako konieczność. Należy jednak się zastanowić czy korzystanie z tego modelu współpracy nie jest rozwiązaniem tańszym w ujęciu całkowitym. Przeprowadzone przez wielu ekonomistów badania wykazują, że np. powierzenie przez gminę partnerom prywatnym zadań związanych z działalnością przedszkolną jest znacznie tańszym rozwiązaniem niż działalność placówek publicznych.
Podstawowym problemem w omawianym temacie jest oczywiście dobór metod pomiaru pozwalających na uzyskanie odpowiedzi, który model jest rozwiązaniem tańszym. Odpowiedź nie jest nigdy jednoznaczna. W analizie efektywności należy wziąć pod uwagę szereg czynników o charakterze finansowym jak również niemierzalnym. Należy również pamiętać o specyfice każdej jednostki. Nigdy nie jest możliwe znalezienie rozwiązania uniwersalnego dla wszystkich. Można jednak opracować wytyczne niezbędne do budowy modelu decyzyjnego wspierającego decyzje zarządu jednostki. Tematyka ta zostanie rozwinięta w dalszych artykułach cyklu.
Podstawa prawna:
Ustawa z 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych
Ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości
zobacz również:
