Remont, jako komponent środka trwałego w ujęciu prawa bilansowego i podatkowego, część 2

Takie składowe części pozycji rzeczowych aktywów trwałych o odmiennych okresach ekonomicznej użyteczności, zwane komponentami, są wydzielane w momencie oddania środka trwałego do użytkowania i osobno amortyzowane. Istnieje możliwość, w celu ustalenia odpisu amortyzacyjnego, grupowania komponentów w jedną całość, jeśli okresy ich użytkowania oraz stosowana metoda amortyzacji są identyczne. Jako komponenty wydzielane są?

a.    istotne części składowe środka trwałego, których okres używania istotnie różni się od okresu ekonomicznej użyteczności środka trwałego,
b.    przeglądy okresowe (istotne) i remonty kapitalne.

Podkreślić należy, iż w polityce rachunkowości danej jednostki należy określić, co oznacza stwierdzenie „ istotne części”. Nie chodzi tu, bowiem o wyróżnienie każdej części, które ekonomiczny okres użytkowania różnic się nieco od innych składników, tylko o części znaczące dla działalności jednostki zaprezentowanego w sprawozdaniu finansowym.

Koszty poniesione w związku z przeprowadzeniem przeglądu/remontu, zgodnie z regulacjami MSR 16 ujmowane są w wartości bilansowej odpowiedniej pozycji rzeczowych aktywów trwałych i amortyzowane zgodnie z okresem, jaki upłynie do terminu następnego przeglądu, remontu. W momencie przeprowadzania remontu, przeglądu pozostałe (nieumorzone) koszty poprzedniego remontu, przeglądu są odpisywane, jako koszty w rachunku zysków i strat.

Zgodnie z MSR 16 pierwszy remont należy zidentyfikować i wydzielić w ramach transakcji nabycia lub przy wytworzeniu środka trwałego. Wynika to z założenia, że w momencie nabycia środek trwały zawiera już w sobie komponent reprezentowany przez remont, który został wykonany przez producenta, dzięki czemu przez określony czas po nabyciu środka trwałego nie jest konieczne dokonywanie napraw. W momencie przeprowadzenia remontu pozostałe nieumorzone koszty poprzedniego remontu są odpisywane w ciężar wyniku finansowego, a koszty przeprowadzonego remontu zostają ujęte w wartości bilansowej środka trwałego i umarzane w okresie do następnego remontu.

Koszty bieżącego utrzymania środków trwałych i ich konserwacji, niebędące remontem kapitalnym lub przeglądem okresowym obciążają natomiast wynik finansowy okresu, w którym wystąpiły.

W kolejnej części opracowania zwrócimy na konsekwencje, jakie może mieć podejście wymagane przez MSR dla podatkowego ujecie kosztów remontu.

Dodaj komentarz