Wycena instrumentów finansowych do wartości godziwej, część 1

  • Aktywa i zobowiązania finansowe wyceniane w wartości godziwej przez rachunek zysków i strat,
  • Aktywa finansowe dostępne do sprzedaży.

Analogiczna regulacja wynika z Rozporządzenia Ministra Finansów z 12.12.2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz. U. z 2001 r. nr 149, poz. 1674 ze zm.)

Za wartość godziwą przyjmuje się kwotę, za jaką dany składnik aktywów mógłby zostać wymieniony, a zobowiązanie uregulowane na warunkach transakcji rynkowej, pomiędzy zainteresowanymi i dobrze poinformowanymi, niepowiązanymi ze sobą stronami. Jednak w praktyce nie jest to takie oczywiste, ponieważ wartość godziwa może być ustalona w różny sposób.

Par 15 naszego rozporządzenia wskazuje, iż za wiarygodną uznaje się wartość godziwą ustaloną w szczególności drogą:

  • wyceny instrumentu finansowego po cenie ustalonej w aktywnym obrocie regulowanym, zaś informacje o tej cenie są ogólnie dostępne,
  • oszacowania dłużnych instrumentów finansowych przez wyspecjalizowaną, niezależną jednostkę świadczącą tego rodzaju usługi, przy czym możliwe jest rzetelne oszacowanie przepływów pieniężnych związanych z tymi instrumentami,
  • zastosowania właściwego modelu wyceny instrumentu finansowego, a wprowadzone do tego modelu dane wejściowe pochodzą z aktywnego obrotu regulowanego,
  • oszacowania ceny instrumentu finansowego, dla którego nie istnieje aktywny obrót regulowany, na podstawie publicznie ogłoszonej, notowanej w aktywnym obrocie regulowanym ceny nieróżniącego się istotnie, podobnego instrumentu finansowego, albo cen składników złożonego instrumentu finansowego,
  • oszacowania ceny instrumentu finansowego za pomocą metod estymacji powszechnie uznanych za poprawne.

W praktyce MSR najczęściej wykorzystywane są następujące założenia:

  • Dla instrumentów finansowych, dla których istnieje aktywny rynek wartość godziwą ustala się na podstawie ich bieżącej ceny zakupu/sprzedaży.
  • Jeżeli rynek na dany składnik aktywów lub zobowiązań finansowych nie jest aktywny (a także w odniesieniu do nienotowanych papierów wartościowych), ustala się wartość godziwą stosując odpowiednie techniki wyceny.
  • Wartość godziwa nienotowanych dłużnych papierów wartościowych ustalana jest jako wartość bieżąca przyszłych przepływów pieniężnych z tytułu tych papierów, zdyskontowana bieżącą stopą procentową.
  • Wartość godziwą jednostek uczestnictwa w otwartych gotówkowych funduszach inwestycyjnych ustala się na podstawie wyceny dokonanej przez te fundusze.
  • Wartość godziwa udziałów w zamkniętych funduszach inwestycyjnych ustalana jest na podstawie danych zawartych w sprawozdaniach finansowych tych funduszy.

W kolejnej części przybliżymy te złożenia.

zobacz również:

Dodaj komentarz