Nowy paragraf należy interpretować w sposób zbliżony do pozostałych zawartych w tym przepisie regulacji. Zadośćuczynienie za krzywdę jest dodatkowym roszczeniem, którego mogą oni żądać obok odszkodowania, określonego w art. 446 § 3 k.c. Podmioty uprawnione do domagania się kompensaty krzywdy to osoby, które mają prawo żądać naprawienia szkody majątkowej na podstawie art. 446 § 3 k.c.

Wprowadzenie omawianego przepisu oznacza, że dochodzenie zadośćuczynienia przez najbliższych członków rodziny zmarłego nie jest już tak utrudnione, powód de facto zwolniony jest z obowiązku dowodzenia związku przyczynowego pomiędzy zdarzeniem i naruszeniem określonego dobra, z którego wynikła szkoda. Nowelizacja art. 446 k.c. stanowi reakcję ustawodawcy na konieczność zwiększenia ochrony ofiar zdarzeń kryminalnych. Miarodajna dla zastosowania przepisu nie jest data działania sprawcy, w następstwie którego doszło do rozstroju zdrowia, lecz data śmieci pokrzywdzonego. Dopiero bowiem w dniu śmierci roszczenie o zapłatę zadośćuczynienia staje się wymagalne – tak Sąd Apelacyjny w Lublinie w wyroku z dnia 7 lipca 2009 roku (II AKa 44/09).

Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 21 października 2009 roku (I PK 97/09) Roszczenie najbliższych członków rodziny zmarłego o przyznanie stosownego zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę na podstawie art. 446 § 4 k.c., które zmierza do zaspokojenia szkody niematerialnej, jest rodzajowo i normatywnie odmienne od roszczenia o przyznanie stosownego odszkodowania z art. 446 § 3 k.c., gdzie wymaga się wykazania szkody majątkowej polegającej na znacznym pogorszeniu sytuacji życiowej najbliższych członków rodziny poszkodowanego, który zmarł wskutek wynikłego z czynu niedozwolonego uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowa.

Należy odnotować, iż roszczenie o zadośćuczynienie za krzywdy wynikłe ze śmierci najbliższego członka rodziny nie podlega dziedziczeniu. Roszczenie to pozostaje ściśle związane z osobą uprawnionego, co oznacza, że w braku szczególnego przepisu, nie wchodzi ono do spadku po uprawnionym. Postanowienia art. 446 § 4 k.c. nie zawierają odesłania do art. 445 § 3 k.c. regulującego kwestię dziedziczenia roszczenia o zadośćuczynienie.

Zmiana art. 446 k.c. polegająca na dodaniu § 4 do tego przepisu, nie tylko ułatwia, ale wręcz umożliwia dochodzenie roszczeń osobom najbliższym zmarłego. Należy zatem uznać, iż nowelizacja art. 446 k.c. jest słusznym rozwiązaniem zmierzającym do wzmocnienia ochrony niemajątkowych interesów osób fizycznych.