Ujmowanie w księgach rachunkowych zmian szacowanych kosztów rozbiórki rzeczowych aktywów trwałych, rekultywacji i zobowiązań o podobnym charakterze (KIMSF 1)

Zgodnie z MSR 16, koszty rozbiórki składnika rzeczowych aktywów trwałych i  koszty rekultywacji stanowią składową ceny nabycia lub kosztu wytworzenia środka trwałego w przypadku, gdy jednostka posiada obowiązek prawny lub zwyczajowy do poniesienia tego typu kosztów. Uzasadnieniem takiego ujęcia jest fakt, iż obowiązek poniesienia takich kosztów powstaje w momencie nabycia środka trwałego, co oznacza że jest to element ceny nabycia/kosztu wytworzenia z tym  że zostaną one poniesione w przyszłości. Koszty te są wyceniane zgodnie z MSR 37.
KIMSF 1 związany jest ze skutkami zdarzeń zmieniających wartość istniejących zobowiązań; zdarzenia te to zmiany szacowanych przepływów pieniężnych niezbędnych do uregulowania zobowiązania, zmiany bieżącej rynkowej stopy dyskontowej oraz odwracanie dyskonta (upływ czasu). Wszelkie zmiany wartości rezerwy związane z upływem czasu będą ujmowane w zysku lub stracie okresu jako koszty finansowe. Kapitalizacja, o której mowa w MSR 23, jest niedozwolona.
KIMSF 1 rozróżnia traktowanie zmian wielkości zobowiązania z tytułu zmiany przewidywanych kosztów lub zmiany stopy procentowej w zależności od przyjętego modelu wyceny rzeczowego aktywa trwałego: modelu ceny nabycia/kosztu wytworzenia lub modelu przeszacowania.
Jeżeli składnik aktywów związany z zobowiązaniem (utworzoną rezerwą) jest wyceniany zgodnie z modelem ceny nabycia/kosztu wytworzenia zgodnie z MSR 16, to wszelkie zmiany wielkości zobowiązania będą dodawane lub odejmowane od ceny nabycia/kosztu wytworzenia składnika aktywów w bieżącym okresie, chyba że kwota podlegająca odejmowaniu przekroczyłaby wartość księgową netto składnika aktywów – wówczas kwota przekraczająca wartość księgową netto powinna zostać rozpoznana w zysku lub stracie okresu. Jeżeli natomiast korekta prowadzi do zwiększenia wartości składnika aktywów, należy przeanalizować, czy nowa wartość składnika aktywów jest wyższa niż spodziewane z niego w przyszłości korzyści ekonomiczne i jeżeli są wskazówki zajścia utraty wartości należy przeprowadzić odpowiedni test zgodnie z MSR 36.
W przypadku, gdy składnik aktywów jest wyceniany zgodnie z modelem opartym na wartości przeszacowanej według MSR 16, wszelkie zmiany wielkości zobowiązania z tytułu zmiany spodziewanych kosztów lub zmiany stopy procentowej będą rozliczane z ujętą uprzednio nadwyżką lub stratą z przeszacowania składnika aktywów:

a) zmniejszenie zobowiązania bezpośrednio zwiększa nadwyżkę z przeszacowania ujętą w kapitale własnym, chyba że zostaje ujęta w rachunku zysków i strat w ramach rozliczenia ze stratą z przeszacowania uprzednio ujętą w rachunku zysków i strat, co w takim przypadku oznacza rozliczenie zmniejszenia zobowiązania przez rachunek zysków strat;
b) podobnie, zwiększenie zobowiązania należy ująć w rachunku zysków i strat, chyba że w kapitale własnym wykazana jest nadwyżka z aktualizacji wyceny dotycząca tego składnika aktywów, co w takim przypadku oznacza rozliczenie zwiększenia zobowiązania z tą nadwyżką.

W przypadku gdy zmniejszenie zobowiązania przewyższa wartość bilansową, która zostałaby ujęta, gdyby wycena składnika aktywów oparta była na modelu ceny nabycia/kosztu wytworzenia, kwotę zmniejszenia aktywa należy ograniczyć do tej wartości. Powstałą nadwyżkę należy ująć w rachunku zysków i strat. To oznacza, że maksymalna wartość aktywa, jaką można redukować jest identyczna zarówno w przypadku modelu ceny nabycia/kosztu wytworzenia jak i w przypadku modelu przeszacowania.
Skorygowana wartość składnika aktywów podlega amortyzacji w ciągu jego okresu użytkowania.

Dodaj komentarz