Fiskus go jednak odmówił. Zauważył, że spotkania będą organizowane wyłącznie dla współpracowników i zleceniobiorców, a nie dla pracowników. Dlatego zastosowanie ma tutaj „ograniczenie kosztowe” z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o PIT. Ten przepis wyłącza z kosztów wydatki na reprezentację.

Dla fiskusa nie miało znaczenia, że elementem spotkań będą też szkolenia i prezentacja planów strategicznych spółki na najbliższe kwartały. Upierał się, że spotkania i tak przybiorą charakter wydarzenia o cechach reprezentacyjnych, co będzie miało dominujący charakter.

Spółka zaskarżyła interpretację i wygrała. Najpierw rację przyznał jej Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, który nie mógł zrozumieć, z jakiego powodu fiskus przyjął, że wydatki na sfinansowanie integracyjnej części spotkania dominują nad pozostałymi nakładami, w tym na szkolenie. Sąd nie miał wątpliwości, że wydatki na szkolenie poniesione w celu uzyskania przychodów mogą być kosztem podatkowym.

Podobnie uznał NSA. Podkreślił, że w spornej sprawie nie chodzi tylko o spotkania integracyjne, ale szkoleniowo-integracyjne. I jak tłumaczyła sędzia sprawozdawca Jolanta Strumiłło, integracja jest jednym z elementów takiego spotkania.