W rozliczeniach międzyokresowych długoterminowych kosztów wykazuje się tę część nakładów , którą zalicza się w koszty w okresie dłuższym niż 12 miesięcy. Pamiętać należy, że podziału na krótko- i długoterminowe rozliczenia międzyokresowe dokonuje się tylko na dzień bilansowy.
Do czynnych rozliczeń międzyokresowych długoterminowych zalicza się:
- koszty dużych remontów środków trwałych niebędących jednak ich ulepszeniem (np. wymiana instalacji elektrycznej),
- koszty przygotowania nowej produkcji,
- zapłacone z góry odsetki od zaciągniętego przez jednostkę kredytu,
- opłacone z góry czynsze za wynajem pomieszczeń biurowych, magazynów,
- opłaconą z góry wieloletnią prenumerata czasopism i innych fachowych publikacji na potrzeby działalności firmy,
- koszty ubezpieczeń majątkowych i osobowych za przyszłe okresy ( po 2013 roku).
Podkreślić należy iż w jednostkach sporządzających sprawozdania finansowe poddawane badaniu przez biegłego rewidenta w długoterminowych rozliczeniach międzyokresowych prezentowane są także aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego. Aktywa te wystąpią w sprawozdaniu wówczas, gdy wartość podatkowa aktywów przewyższa ich wartość bilansową, a wartość podatkowa zobowiązań jest niższa od ich wartości bilansowej. W takiej sytuacji wystąpią ujemne różnice przejściowe, które spowodują w przyszłości zmniejszenie podstawy obliczenia podatku dochodowego oraz straty podatkowej możliwej do odliczenia. Niezależnie od przewidywanego terminu rozliczenia tych aktywów są one zawsze prezentowane jako długoterminowe.
