Wartość nieodpłatnego świadczenia z tytułu udostępnienia pracownikowi kwatery na czas oddelegowania za granicę, nie stanowi po stronie pracownika przychodu ze stosunku pracy o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT.  Powyższa tezę potwierdza wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 20 lipca 2017 r. sygn.  I SA/Rz 316/17.

Sąd uchylił niekorzystną dla podatnika interpretację indywidualną, opierając swój pogląd w głównej mierze na wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r. (sygn. akt K 7/13). Podążając za przedstawionym stanowiskiem TK, WSA w Rzeszowie wskazał, iż świadczenia uzyskane od pracodawcy, niezależnie od tego czy są dokonane w formie pieniężnej, czy w formie świadczenia rzeczowego lub usługi, aby podlegały opodatkowaniu muszą prowadzić do pojawienia się po stronie pracownika dochodu, czyli korzyści majątkowej.

W ocenie sądu, opisane na wstępie świadczenie, nie prowadzi do powstania przysporzenia majątkowego po stronie pracownika. Co więcej, to w interesie pracodawcy jest zagwarantowanie pracownikowi noclegu, a wynika to m.in. z kontraktu zawieranego pomiędzy obiema stronami. Ponadto pracownik jest zobligowany do wykonywania pracy poza miejscem zamieszkania, ciężko zatem wysnuć tezę aby takowe oddelegowanie było dla niego korzystne.

Jednocześnie w orzeczeniu odniesiono się do niejednolitego stanowiska organów podatkowych w odniesieniu do opisywanego zagadnienia. Zdaniem sądu, sytuacje w której wnioskodawcy w takim samym stanie faktycznym otrzymali pozytywne interpretacje, jest krzywdząca dla spółki. Takie zjawisko pozostaje w sprzeczności z realizacją zasady zaufania obywateli do organów.