Przedmiotem wniosku było pytanie o możliwość rozliczania straty powstałej na działalności prowadzonej na terenie SSE z dochodami uzyskanymi z tej działalności. Należy bowiem pamiętać, że zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych [ustawa o PDOP] wolne od podatku są dochody, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.
W rezultacie rozpatrzenia sprawy przez organy podatkowe oraz WSA w obu tych instancjach stwierdzono, że podatnicy prowadzący działalność w SSE, na podstawie zezwolenia, nie są uprawnieni do dokonywania rozliczenia swoich strat podatkowych na tej części ich działalności, z dochodami uzyskiwanymi z działalności prowadzonej w SSE. Zarówno organy podatkowe, WSA jak również rozpatrujący sprawę w ostatniej instancji NSA uznały, że skoro dochody podatnika prowadzącego działalność w SSE na podstawie zezwolenia są wolne od podatku, to, zgodnie z treścią przepisu art. 7 ust. 3 ustawy o PDOP, przychodów z działalności gospodarczej z tej działalności i kosztów ich uzyskania nie uwzględnia się przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania. Wartości te nie są brane pod uwagę również przy ustalaniu straty (art. 7 ust. 4 ustawy o PDOP.). Oznacza to, że strata poniesiona przez podatnika w wyniku prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE nie jest stratą podatkową w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o PDOP.
Orzeczenie NSA
NSA potwierdził jednoznacznie, że nadwyżka kosztów poniesionych w związku z działalnością strefową nad osiągniętymi z niej przychodami stanowi jedynie stratę ekonomiczną. Wnioskiem płynącym z takiego rozstrzygnięcia sprawy jest stwierdzenie, że zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP powoduje, że do dochodów uzyskanych przez podatnika na terenie SSE nie stosuje się przepisów ustawy o PDOP, również w tej części, w jakiej przepisy tej ustawy dają podatnikom narzędzia umożliwiające optymalizowanie ich rozliczeń podatkowych (np. poprzez wykorzystanie strat podatkowych z lat ubiegłych do pomniejszana dochodów podatkowych osiąganych w okresach bieżących).
Komentarz
Trudno ocenić pozytywnie interpretację przepisów zaproponowaną przez NSA. Możliwość takiego interpretowania przepisów podatkowych wynika z braku odpowiednich regulacji w zakresie metodologii kalkulowania dochodu uzyskiwanego z działalności prowadzonej w SSE. Precyzyjna kalkulacja tego dochodu jest jednocześnie warunkiem ustalenia kwoty przysługującej podatnikowi strefowemu pomocy publicznej. Wydaje się, że w pozbawienie podatników prowadzących działalność w SSE prawa do pomniejszania dochodu o straty poniesione na tej działalności prowadzi do ich nierównego traktowania na tle pozostałych przedsiębiorców podlegających opodatkowaniu PDOP. Niestety komentowane rozstrzygniecie NSA nie jest odosobnione. W analogicznych sprawach zapadły już wyroki NSA, który w sposób jednoznaczny rozstrzyga je w sposób niekorzystny dla podatników (m.in. wyrok NSA z 13 października 2011 r. sygn. akt II FSK 741/11). Mając to na uwadze nie należy spodziewać się zmiany kierunku orzecznictwa w najbliższym czasie.
Podstawa prawna
art. 17 ust. 1 pkt 34 w związku z art. 7 ust. 2-4 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.)
