Ewidencja bilansowa zwierząt spełniających kryteria wymagane dla środków trwałych może być prowadzona w dwojaki sposób:

1) na koncie „Środki trwałe” – według analogicznych zasad, jak nieruchomości, środki transportu, maszyny i urządzenia,
2) na koncie „Inwentarz żywy” wraz ze zwierzętami niezaliczanymi do środków trwałych – według analogicznych zasad, jak wyroby gotowe produkcji przemysłowej – z ustaleniem oddzielnie ich stanu na dzień bilansowy i wykazaniem w aktywach bilansu w pozycji A.II.1 lit. e) – jako „Inne środki trwałe”, a nie jako zapasy w aktywach obrotowych.

Wybrany przez jednostkę sposób prowadzenia ewidencji bilansowej zwierząt zaliczanych do środków trwałych powinien być potwierdzony na piśmie decyzją kierownika jednostki (art. 10 ust. 2 UoR)  w przyjętej polityce rachunkowości (zakładowym planie kont).

Ewidencja zwierząt na koncie „Środki trwałe”

Dla zwierząt spełniających kryteria wymagane ustawą o rachunkowości dla środków trwałych (art. 3 ust. 1 pkt 15 UoR), na koncie „Środki trwałe”, księgowanie operacji przedstawia się następująco:
Przyjęcie zwierząt do używania, jako aktywów biologicznych:

a) z zakupu – po cenie nabycia: Wn konto „środki trwałe”, Ma konto „rozliczenie zakupu”,
b) z własnej hodowli – w wyniku przekwalifikowania do środków trwałych ze zwierząt młodych w odchowie lub ewentualnie znajdujących się w tuczu – w cenie sprzedaży netto, pomniejszonej o przeciętnie osiągany zysk brutto ze sprzedaży (art. 28 ust. 3 UoR): Wn konto „środki trwałe”, Ma konto „inwentarz żywy”.

Ewidencja zwierząt na koncie „Inwentarz żywy”
Jednostki zajmujące się hodowlą np. krów mlecznych czy trzody chlewnej dla uproszczenia ewidencji księgowej mogą prowadzić ewidencję łącznie, bez podziału na środki trwałe i rzeczowe aktywa obrotowe, na koncie „Inwentarz żywy”. W przypadku przyjęcia takiego sposobu ewidencji zwierząt jednostka na dzień bilansowy powinna ustalić stan zwierząt zaliczanych do środków trwałych, wycenić w sposób wymagany dla środków trwałych (art. 28 ust. 1 pkt 1 UoR) oraz wykazywany w aktywach bilansu, w części obejmującej aktywa trwałe w pozycji A.II.1.lit. e). Ustawa o rachunkowości nie określa sposobu ewidencji, a jedynie nakazuje wykazywać w aktywach bilansu w części obejmującej środki trwałe tylko te zwierzęta, które spełniają kryteria wymagane przy kwalifikowaniu ich do środków trwałych (art. 3 ust. 1 pkt 15 lit. d UoR). Przy tym uproszczonym sposobie ewidencji w jednostce nie występuje  konieczność przekwalifikowania zwierząt pochodzących z własnej hodowli do składników majątku trwałego i odwrotnie – ze środków trwałych do aktywów obrotowych w razie zmiany ich przeznaczenia na własne potrzeby jednostki.

Na koncie „Inwentarz żywy” nie księguje się zwierząt:

• pochodzących z zakupu z przeznaczeniem do uboju i rozbioru półtusz na elementy mięsa lub do wyrobu wędlin w prowadzonej w tym celu własnej masarni, traktując je i ujmując w księgach rachunkowych jako materiały, będących przedmiotem skupu z przeznaczeniem do sprzedaży, które ujmuje się w ewidencji księgowej jako towary. Towarami są również zwierzęta nabyte z przeznaczeniem do rozbioru na elementy mięsa w celu ich sprzedaży w prowadzonej przez jednostkę placówce handlowej (przerób handlowy własny); w tym przypadku wartością zakupionych zwierząt w cenach zakupu obciąża się konto 33 „Towary” (w analityce: Towary w przerobie handlowym)