Klasyfikacja zwierząt dla celów ewidencji księgowej
W praktyce rachunkowej stosuje się następujący podział zwierząt:
| Inwentarz żywy | |
| Środki trwałe | Składniki majątku obrotowego |
| 1. Zwierzęta pociągowe | 1. Zwierzęta młode w odchowie: a) cielęta, jałówki i buhajki b) źrebaki c) prosięta, warchlaki, maciorki i knurki d) jagnięta i jarlaki |
| 2. Bydło (krowy i buhaje) | 2. Zwierzęta w tuczu (opasy, konie rzeźne, bekony i tuczniki, drób w tuczu) |
| 3. Konie hodowlane (klacze i ogiery) | 3. Zwierzęta futerkowe |
| 4. Trzoda (maciory i knury) | 4. Zwierzęta będące przedmiotem obrotu handlowego |
| 5. Owce (matki i tryki – skopy) | 5. Drób (nioski, koguty i kurczęta) |
| 6. Zwierzęta w cyrkach | 6. Roje pszczół |
| 7. Zwierzęta w ogrodach zoologicznych* | 7. Zwierzęta domowe (psy, koty i ryby w akwariach) |
Zwierzęta, których okres używania jako hodowlanych jest dłuższy niż rok zaliczamy do środków trwałych, aczkolwiek nie jest to jedyne kryterium zaliczania zwierząt do środków trwałych. Przyjmując za podstawę art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy o rachunkowości oraz MSR 41, należy też uwzględnić przeznaczenie zwierząt do użytku na potrzeby własne, jako pociągowych lub do rozpłodu albo w celu pozyskania z nich mleka (krowy mleczne) czy wełny (owce) w okresie dłuższym niż rok.
Pozostałe zwierzęta zaliczane będą do majatku obrotowego.
Pozostałe zwierzęta zaliczane będą do majatku obrotowego.
