Stan faktyczny oraz stanowisko NSA
Organy podatkowe ustaliły podatnikowi wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości. Stwierdziły, że podatnik posiada prawo własności do części działki gruntu, na której usytuowany jest wielorodzinny budynek mieszkalny. Podatnik posiada w tym budynku mieszkanie oraz udział w znajdującym się w budynku wyodrębnionym lokalu garażowym. Garaż ten, jako wyodrębniony od części mieszkalnej i nie zaspokajający potrzeb mieszkaniowych, nie może być traktowany jako część lokalu mieszkalnego. W takiej sytuacji, gdy garaż jest samodzielnym lokalem niemieszkalnym, podlega on opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości według stawek przewidzianych dla budynków lub ich części pozostałych, o jakich mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. e) u.p.o.l.¹

Podatnik argumentował, że organy błędnie przyjęły, iż lokal garażowy stanowi samodzielny i odrębny lokal od budynku mieszkalnego. W ocenie podatnika wysokość spornego podatku powinna być wyliczona jak dla budynków mieszkalnych lub ich części. Przedmiotowy lokal garażowy jest bowiem położony w kondygnacji podziemnej budynku mieszkalnego i z tego względu powinien podlegać opodatkowaniu według stawki jak dla budynków mieszkalnych.

WSA w Białymstoku podzielił stanowisko organów podatkowych. Wyrok ten został następnie uchylony przez NSA, który stwierdził, że garaż, który stanowi część budynku mieszkalnego podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości według stawki właściwej dla budynków mieszkalnych lub ich części, o której mowa jest w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. a) u.p.o.l. Zdaniem Sądu samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, o których mowa w ustawie o własności lokali, pomimo tego że na mocy tej ustawy mogą stanowić odrębne nieruchomości, są faktycznie częściami określonego budynku mieszkalnego i nie przestają nimi być tylko z powodu ich wyodrębnienia. Garaż, jako pomieszczenie o innym przeznaczeniu aniżeli mieszkalne, jeżeli stanowi część budynku mieszkalnego – jako ta część podlega opodatkowaniu.

Teza
Na podstawie uzasadnienia omawianego orzeczenia można sformułować następującą tezę:
„Garaż – stanowiący część budynku mieszkalnego – podlega, jako ta część, opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 1a ust. 1 pkt 1 u.p.o.l. z zastosowaniem stawki podatkowej przewidzianej dla części budynku mieszkalnego, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. a wymienionej ustawy.”

Komentarz
Prezentowany wyrok należy niewątpliwie uznać za korzystny dla podatników. Skutkiem wykładni prawa przyjętej przez NSA jest bowiem możliwość stosowania do lokali garażowych znajdujących się w budynkach mieszkalnych stawki podatku od nieruchomości właściwej właśnie dla budynków mieszkalnych, tj. stawki dużo niższej od tej stosowanej do budynków o charakterze innym niż mieszkalny.

Przepisy u.p.o.l. rozróżniają wysokość stawek podatku od nieruchomości m.in. w zależności od przeznaczenia budynków podlegających opodatkowaniu. W niniejszej sprawie organy uznały, że wyodrębniony lokal garażowy podatnik powinien opodatkować stawką właściwą dla budynków pozostałych (innych niż mieszkalne oraz wykorzystywane w działalności gospodarczej), której maksymalna wysokość wynosi obecnie 7,06 zł za 1m2 powierzchni użytkowej. Podstawą powyższego stanowiska była konstatacja, iż garaż nie może być traktowany jako zaspokajający potrzeby mieszkaniowe, a zatem nie można do niego stosować stawki właściwej dla budynków mieszkalnych. NSA uznał odmiennie stwierdzając, że wyodrębniony lokal garażowy stanowi część budynku mieszkalnego i powinien być opodatkowany stawką stosowaną dla tego typu budynków (obecnie maksymalnie 0,67 zł za 1m2 powierzchni użytkowej).

Wyrok NSA jest tym bardziej istotny, iż w dotychczasowym orzecznictwie sądowym przedmiotowa kwestia była rozstrzygana w niejednolity sposób. Część sądów podzielała bowiem stanowiska organów podatkowych potwierdzając, że wyodrębniony garaż znajdujący się w budynku mieszkalnym powinien podlegać opodatkowaniu według wyższej stawki podatku od nieruchomości (tak. m.in. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 9 grudnia 2009 roku sygn. akt III SA/Po 768/09, wyrok WSA w Białymstoku z dnia 9 grudnia 2009 roku sygn. akt I SA/Bk 430/09). W innych wyrokach sądy opowiadały się zaś za opodatkowaniem garaży stawką stosowaną do budynków mieszkalnych (por. wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 8 września 2010 roku sygn. akt I SA/Bd 578/10). Jak widać, NSA podzielił drugą ze wskazanych linii orzeczniczych stwarzając podatnikom możliwość zmniejszenia obciążeń podatkowych w podatku od nieruchomości.

1) Ustawa z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 roku Nr 95, poz. 613 ze zm.)