Stan faktyczny oraz stanowisko WSA
We wniosku o wydanie interpretacji podatnik wskazał, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wypłaca na rzecz osób fizycznych oraz osób prawnych nie mających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu należności z tytułu nabycia majątkowych praw autorskich lub korzystania z licencji do wydania dzieł w formie książkowej. W związku z powyższym ma obowiązek pobrania od wypłacanych należności zryczałtowanego podatku dochodowego. W przypadku wypłacania należności na rzecz nierezydentów podatnik może zastosować obniżoną stawkę podatkową wynikającą z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub nie pobrać podatku zgodnie z tą umową, niemniej jednak jest to możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania lub siedziby odbiorcy uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji. W tym stanie faktycznym podatnik zapytał, czy w sytuacji, gdy posiada certyfikat rezydencji podatkowej uzyskany od kontrahenta w latach wcześniejszych, a następnie w latach następnych uzyska w formie oświadczenia potwierdzenie, iż dane wynikające z tego certyfikatu nie uległy zmianie, jest to wystarczające do uwzględnienia przez podatnika właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zdaniem podatnika certyfikaty rezydencji przedkładane mu przez kontrahentów będących nierezydentami w rozumieniu przepisów polskiego prawa podatkowego, potwierdzające rezydencję podatkową tych podmiotów poza terytorium Polski, zachowują swoją aktualność do czasu, gdy stan faktyczny w nich poświadczony nie ulegnie zmianie.

Minister Finansów uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe. Wyjaśnił, że certyfikat rezydencji jest dokumentem wydawanym przez właściwą administrację podatkową, potwierdzającym określony stan faktyczny – miejsce rezydencji podatnika dla celów podatkowych. Wydając takie zaświadczenie właściwy organ potwierdza, że na moment wydania tego dokumentu bądź na okres w nim określony stan faktyczny wskazany w jego treści jest zgodny ze stanem faktycznym, wynikającym z ewidencji, rejestrów prowadzonych przez ten organ bądź z innych danych znajdujących się w jego posiadaniu. Certyfikat może zatem dotyczyć wyłącznie zaistniałych, tj. teraźniejszych lub przeszłych stanów faktycznych, nigdy przyszłych okoliczności faktycznych. W ocenie organu dla uznania, że płatnik prawidłowo wykonał obowiązek uzyskania certyfikatu rezydencji kontrahenta, niewystarczające jest posiadanie dokumentu certyfikatu rezydencji z datą wydania w roku lub w latach poprzedzających rok, w którym dokonuje się płatności oraz pisemnego oświadczenia kontrahenta w formie e-mail o braku, w roku w którym jest dokonywana wypłata, zmian w zakresie rezydencji podatkowej. Prawidłowa realizacja obowiązków płatnika wymaga bowiem uzyskania przez niego certyfikatu rezydencji potwierdzającego rezydencję podatkową kontrahenta na moment dokonywania na jego rzecz wypłat należności.

WSA w Krakowie uchylił zaskarżoną interpretację. Stwierdził, że w sytuacji, gdy w treści certyfikatu rezydencji nie ma wskazania co do okresu jego ważności, certyfikat taki z uwagi na fakt, że potwierdza istnienie określonego stanu faktycznego zachowuje swoją aktualność tak długo, jak długo nie ulegnie zmianie potwierdzony w nim stan faktyczny, czyli nie ulegnie zmianie miejsce zamieszkania podatnika dla celów podatkowych. WSA nie zgodził się z Ministrem Finansów, iż posiadając aktualny certyfikat rezydencji po każdej wypłacie należności płatnik winien uzyskiwać certyfikat rezydencji wydany po dacie wypłaty stwierdzający rezydencje podatkową za okres wypłaty należności. Takie stanowisko nie ma bowiem uzasadnienia w przepisach prawa. Jeżeli z oświadczenia podatnika wynika, że stan faktyczny wskazany w posiadanym certyfikacie rezydencji nie uległ zmianie to brak jest uzasadnienia dla uzyskiwania kolejnych certyfikatów.

Teza
Na podstawie uzasadnienia omawianego orzeczenia można sformułować następującą tezę:
„W sytuacji, gdy w treści certyfikatu rezydencji nie ma wskazania co do okresu jego ważności, certyfikat taki zachowuje swoją aktualność tak długo, jak długo nie ulegnie zmianie potwierdzony w nim stan faktyczny, czyli nie ulegnie zmianie miejsce zamieszkania podatnika dla celów podatkowych.”

Komentarz
Prezentowany wyrok jest istotny przede wszystkim dla podmiotów, które dokonują wypłaty świadczeń na rzecz nierezydentów i w związku z tym są zobowiązane do pobrania należnego z tego tytułu podatku. W określonych sytuacjach wysokość takiego podatku (wynikająca z odpowiedniej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania) uzależniona jest od posiadania przez wypłacającego certyfikatu rezydencji odbiorcy świadczenia, który potwierdza rezydencję tego podmiotu w innym niż Polska państwie.

WSA w Krakowie potwierdził, że raz uzyskany certyfikat rezydencji pozostaje aktualny aż do momentu, gdy nie zmieni się wynikający z niego stan faktyczny, tj. do czasu zmiany rezydencji podatkowej podmiotu, dla którego został wystawiony. Takie stanowisko Sądu stanowi potwierdzenie poglądów prezentowanych wcześniej m.in. przez WSA we Wrocławiu w wyroku z dnia 14 lipca 2011 roku, sygn. akt I SA/Wr 684/11.

Dla podatników potwierdzone przez Sąd rozwiązanie jest niewątpliwie korzystne. Pozwala bowiem uniknąć każdorazowego organizowania nowych certyfikatów rezydencji, co oprócz braku związanych z tym kosztów ułatwia także dokonywanie rozliczeń podatkowych. Należy przy tym pamiętać, że dla własnego bezpieczeństwa podatnicy powinni uzyskać od swoich kontrahentów pisemne potwierdzenie, że posiadany przez nich certyfikat jest aktualny.