Czy koszty poczęstunku na spotkaniach biznesowych stanowią koszty uzyskania przychodów – wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 16 marca 2010 r., sygn. akt I SA/Bd 17/10

Stan faktyczny oraz stanowisko WSA
We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej podatnik wskazał, że w związku z prowadzonym przedsiębiorstwem organizuje spotkania wewnętrzne firmy, spotkania zewnętrzne oraz spotkania biznesowe. W trakcie takich spotkań podawany jest zwyczajowo skromny poczęstunek (kawa, herbata, woda mineralna, gotowe posiłki). Ponadto w firmie podatnika oraz poza jej siedzibą odbywają się spotkania biznesowe z kontrahentami mające na celu m.in. omówienie zasad wzajemnej współpracy, negocjowanie kontraktów. Również podczas tych spotkań podawany jest zwyczajowo przyjęty skromny posiłek lub poczęstunek. Podatnik zapytał, czy wyłączenie wydatków z kosztów uzyskania przychodów zawarte w art. 23 ust. 1 pkt 23 u.p.d.o.f.1 nie dotyczy wydatków na skromny poczęstunek w trakcie szkolenia i spotkania wewnątrz firmy bez udziału kontrahentów oraz skromny poczęstunek w trakcie spotkań biznesowych z kontrahentami. Zdaniem podatnika ograniczenie zaliczalności do kosztów podatkowych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów określone w powołanym przepisie u.p.d.o.f. ma zastosowanie tylko w odniesieniu do wydatków reprezentacyjnych. Zakup tego rodzaju produktów lub usług w celach innych niż reprezentacyjne, np. w celu organizacji szkoleń, narad, spotkań biznesowych, będzie stanowił koszt uzyskania przychodu. W takim przypadku bowiem wydatki te nie mają żadnych znamion ekskluzywności, okazałości i wystawności – nie są więc reprezentacją.

Minister Finansów uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe. Przyznał, iż w odniesieniu do wydatków na organizację szkoleń wewnątrz firmy oraz organizację spotkań biznesowych w ramach firmy (w których nie uczestniczą kontrahenci), podczas których podawany jest skromny poczęstunek nie można mówić, iż celem tych działań jest reprezentacja. Wydatki na te cele nie podlegają więc ograniczeniu, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 23 u.p.d.o.f. Odnosząc się natomiast do wydatków na poczęstunek organizowany w związku ze spotkaniami z kontrahentami poza siedzibą firmy organ uznał, iż wydatki te wiążą się z tworzeniem i utrwalaniem pozytywnego wizerunku firmy. Stanowią więc wydatki na reprezentację, które nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Jednocześnie zdaniem Ministra Finansów wydatki na poczęstunek serwowany podczas spotkań z kontrahentami w siedzibie podatnika (kawa, herbata itp.) mogą stanowić koszt uzyskania przychodu, jeżeli nie mają charakteru okazałości.

WSA w Bydgoszczy uchylił interpretację Ministra. Podkreślił, iż z treści stanowiska organu wynika, że przesłanką warunkującą uznanie za koszt prowadzonej działalności wydatków na poczęstunek jest miejsce spotkania z kontrahentem, a nie cel tego spotkania. Taki pogląd jest ,w ocenie Sądu, błędny. O charakterze danego wydatku decyduje bowiem cel jego poniesienia. Jeżeli więc wyłącznym lub dominującym celem poniesienia wydatku jest wykreowanie pozytywnego wizerunku podatnika u kontrahenta, to wydatek taki ma charakter wydatku na reprezentację. Dalej Sąd wskazał także, iż wymienione expressis verbis w treści art. 23 ust. 1 pkt 23 u.p.d.o.f. wydatki na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów nie zawsze będą wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny.

Teza
Z uzasadnienia wyroku WSA w Bydgoszczy wyprowadzić można następujące tezy:
„1. Nie każdy wydatek na usługi gastronomiczne, zakup żywności czy napojów ma charakter reprezentacyjny, co skutkuje brakiem możliwości zaliczenia go do kosztów uzyskania przychodów.
2. O charakterze wydatku na poczęstunek podczas spotkania z kontrahentem jako wydatku na reprezentację decyduje cel jego poniesienia, a nie miejsce odbycia spotkania biznesowego.”

Komentarz
Prezentowane orzeczenie można niewątpliwie uznać za korzystne dla podatników. Sąd stanął bowiem na stanowisku, iż o tym, czy wydatki na usługi gastronomiczne, zakup żywności lub napojów mogą stanowić koszty uzyskania przychodów powinny każdorazowo decydować okoliczności ich poniesienia. Nie jest więc możliwe dokonanie w tym zakresie żadnych uogólnień. To, iż w treści art. 23 ust. 1 pkt 23 u.p.d.o.f. tego typu wydatki zostały wskazane jako przykładowe wydatki na reprezentację nie oznacza wcale, iż w każdym przypadku tak należy je traktować.

Trafne są uwagi Sądu, iż o kwalifikacji danego wydatku powinien decydować przede wszystkim cel jego poniesienia. W tym kontekście całkowicie nielogiczne było stanowisko organu, który uzależniał charakter wydatku na poczęstunek od miejsca odbycia spotkania z kontrahentem. Miejsce spotkania nie wpływa bowiem z żaden sposób na charakter wydatku. Jeżeli więc podatnik będzie w stanie przedstawić racjonalną argumentację na poparcie tezy, iż zasadniczym celem zorganizowania drobnego poczęstunku nie było kształtowanie wystawnego i okazałego wizerunku firmy, a dodatkowo organizacja takiego poczęstunku nie wychodzi poza ustalone normy czy zwyczaje biznesowe, to – stosując tok rozumowania przedstawiony przez WSA w Bydgoszczy – możliwość zaliczenia takiego wydatku do kosztów uzyskania przychodów nie powinna być zasadniczo ograniczona (przy założeniu, że wykazują one związek z przychodem).

W tym miejscu warto wskazać, iż co prawda prezentowane orzeczenie odnosi się do przepisów u.p.d.o.f. a więc dotyczy wydatków ponoszonych przez osoby fizyczne, brak jest jednak przeszkód, aby stanowisko zajęte przez Sąd odnieść także do analogicznych wydatków ponoszonych przez osoby prawne. Identyczna regulacja do tej zawartej w art. 23 ust. 1 pkt 23 u.p.d.o.f. znajduje się bowiem w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy podkreślić, iż pogląd wyrażony w omawianym orzeczeniu WSA nie jest akceptowany przez organy podatkowe. W większości przypadków uznają one, iż wydatek na poczęstunek dla kontrahenta ma charakter reprezentacyjny i nie stanowi kosztu podatkowego. Taki pogląd Minister Finansów wyraził przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 6 stycznia 2010 roku nr IPPB1/415-777/09-2/ES czy też z 10 grudnia 2009 roku nr ILPB1/415-1038/09-2/IM Podobne stanowisko prezentowane jest również w niektórych orzeczeniach sądów administracyjnych (np. wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 listopada 2009 roku, sygn. akt III SA/Wa 925/09). W konsekwencji należy pamiętać, iż zakwalifikowanie wydatków na poczęstunek dla kontrahentów do kosztów uzyskania przychodów (pomimo korzystnego w tym zakresie dla podatników stanowiska WSA w Bydgoszczy) może rodzić ryzyko zakwestionowania takiego zachowania przez organy podatkowe a następnie przez sąd.

 

\"\"

 

\"\"

1) Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.)

Dodaj komentarz