Stan faktyczny oraz stanowisko WSA
Organy podatkowe ustaliły podatnikowi wysokość podatku od nieruchomości uznając, że posiadane przez podatnika nieruchomości podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla nieruchomości związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Podatnik argumentował, że w okresie, którego dotyczyła decyzja zawiesił działalność gospodarczą. Z tego względu posiadane nieruchomości nie powinny zostać opodatkowane jako związane z prowadzoną działalnością.

WSA w Białymstoku podzielił stanowisko organów podatkowych. Wskazał, że zgodnie z przepisami u.p.o.l.¹ najwyższe stawki podatku od nieruchomości przewidziane są dla gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, dla budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz dla budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej. Przez grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej należy rozumieć grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą chyba że przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych. Już zatem sam fakt posiadania nieruchomości przez przedsiębiorcę skutkuje tym, że powinna być ona traktowana jako związana z prowadzeniem działalności gospodarczej. W ocenie Sądu faktyczne niewykonywanie działalności gospodarczej, na skutek jej zawieszenia, nie pozbawiło podatnika statusu przedsiębiorcy. W konsekwencji, posiadane przez niego nieruchomości również w okresie zawieszenia działalności winny być traktowane jako związane z prowadzeniem działalności gospodarczej i opodatkowane właściwą z tego punktu widzenia stawką podatku.

Teza
Na podstawie uzasadnienia omawianego orzeczenia można sformułować następującą tezę:
„Brak jest podstaw prawnych do przyjęcia, że w okresie zawieszenia działalności gospodarczej podatnik – przedsiębiorca może uiszczać podatek od nieruchomości według innych stawek, niż przewidziane dla gruntów i budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.”

Komentarz
Zgodnie z przepisami u.p.o.l. nieruchomości uznaje się za związane z prowadzeniem działalności gospodarczej (i opodatkowane najwyższą stawką podatku) wówczas, gdy są one w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Jak widać na prezentowanym przykładzie, taka kwalifikacja nieruchomości jest aktualna również wówczas, gdy przedsiębiorca zawiesił czasowo swoją działalność. Zdaniem WSA w Białymstoku takie działanie nie zmienia statusu przedsiębiorcy i nie wpływa na zakres obowiązków podatkowych w podatku od nieruchomości. W szczególności zawieszenie działalności gospodarczej nie wpływa na wysokość opodatkowania nieruchomości podatkiem od nieruchomości. W ocenie Sądu z żadnego przepisu u.p.o.l. nie wynika bowiem, że w okresie zawieszenia działalności sposób opodatkowania, a w szczególności stawka podatku, podlega zmianie.

Omawiany wyrok stanowi potwierdzenie opinii, iż czasowe niewykorzystywanie nieruchomości dla celów prowadzonej działalności (jeżeli nie wynika ze stanu technicznego nieruchomości) nie wpływa na zakres ich opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Dla zastosowania najwyższych stawek podatku wystarczające jest to, aby dana nieruchomość pozostawała w posiadaniu przedsiębiorcy (por. wyrok WSA w Białymstoku z dnia 10 sierpnia 2011 roku, sygn. akt I SA/Bk 246/11, wyrok NSA z dnia 10 czerwca 2011 roku, sygn. akt II FSK 226/10).

Jeżeli stanowisko wyrażone przez Sąd zostanie zaaprobowane w orzecznictwie, oznaczać to będzie większe obciążenie finansowe podmiotów zamierzających czasowo zawiesić prowadzoną działalność gospodarczą. Okoliczność ta powinna zatem być brana pod uwagę przy podejmowaniu decyzji w powyższym zakresie.

1) Ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r., Nr 121, poz. 844 ze zm.)