Gdy pozwanym jest przedsiębiorca, dla spełnienia tego obowiązku wystarczy wskazanie przez powoda adresu ujawnionego w krajowym rejestrze sądowym lub w ewidencji działalności gospodarczej. Adres pozwanego, ujawniony w rejestrze decyduje o tym, gdzie ma być skutecznie skierowana korespondencja sądowa.

Zgodnie z art. 133 § 2 i 2a k.p.c. pisma procesowe lub orzeczenia dla osoby prawnej, jak również dla organizacji, która nie ma osobowości prawnej, należy doręczyć organowi uprawnionemu do reprezentowania ich przed sądem lub do rąk pracownika upoważnionego do odbioru pism. Pisma procesowe dla przedsiębiorców i wspólników spółek handlowych, wpisanych do rejestru sądowego na podstawie odrębnych przepisów, doręcza się na adres podany w rejestrze, chyba że strona wskazała inny adres dla doręczeń. W przypadku kiedy wpisany jako ostatni adres został wykreślony jako niezgodny z rzeczywistym stanem rzeczy i nie zgłoszono wniosku o wpis nowego adresu, wówczas adres wykreślony jest uważany za adres podany w rejestrze jako adres aktualny. Zgodnie z art. 139 § 3 k.p.c. pisma dla osób prawnych, organizacji, osób fizycznych, prowadzących działalność gospodarczą, podlegających wpisowi do rejestru albo ewidencji na podstawie odrębnych przepisów – w razie niemożności doręczenia na adres wynikający z rejestru z uwagi na nieujawnienie w rejestrze albo w ewidencji zmiany adresu, a w przypadku osób fizycznych miejsca zamieszkania i adresu – korespondencję pozostawia się w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia, chyba że nowe miejsce zamieszkania i adres są sądowi znane.

Ta regulacja oznacza, że nawet jeżeli korespondencja przesłana do pozwanego na adres wskazany w rejestrze wróci z adnotacją poczty „adresat wyprowadził się” lub podobną, sąd uznaje korespondencję za skutecznie doręczoną, ze wszelkimi tego konsekwencjami.

Inaczej sytuacja wygląda w przypadku osób fizycznych, nieprowadzących działalności gospodarczej. Powód ma obowiązek ustalenia prawidłowego adresu pozwanego, pod który sąd będzie mógł doręczać korespondencję, jednakże należy również podkreślić, iż każda osoba fizyczna powinna dopełnić obowiązku zameldowania w przypadku zmiany adresu, natomiast jeżeli tego nie dopełni, nie będzie ponosić ujemnych konsekwencji w postępowaniu cywilnym. Tak więc jeżeli podamy adres pozwanego, wynikający np. z wydziału ewidencji ludności odpowiedniego urzędu gminy, albo z zaświadczenia z Centralnego Biura Adresowego a wysłana przez sąd korespondencja wróci do akt sprawy z adnotacją „adresat nie zamieszkuje” bądź „adresat wyprowadził się”, sąd zobowiąże nas do wskazania prawidłowego adresu. Natomiast w przypadku gdy podjęte przez nas działania nie przyniosą efektu, możemy wystąpić do sądu o ustanowienie dla pozwanego kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu

W przypadku w którym korespondencja wysłana do dłużnika wróci do sądu z adnotacją „nie podjęto w terminie” albo „adresat odmówił przyjęcia”, sąd uzna tę korespondencję za prawidłowo doręczoną ze wszystkimi tego konsekwencjami i wówczas będzie mógł prowadzić rozprawę pod nieobecność pozwanego, a terminy do zaskarżenia orzeczeń będą biegły od dnia następującego po upływie terminu do odbioru korespondencji po dwukrotnym awizowaniu.

Konsekwencje podobne do przedstawionych wyżej powstają również w sytuacji, kiedy  to zarówno powód jak i pozwany czy też pełnomocnik stron nie zawiadomi sądu o zmianie swego miejsca zamieszkania. Obowiązek takiego zawiadamiania wynika z art. 136 § 1 k.p.c. Zgodnie z § 2 powołanego przepisu. Jednakże w razie zaniedbania tego obowiązku pismo sądowe pozostawia się w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia, chyba że nowy adres jest sądowi znany. O powyższym obowiązku i skutkach jego niedopełnienia sąd winien pouczyć stronę przy pierwszym doręczeniu. Wymogu tego nie stosuje się do doręczenia skargi o wznowienie postępowania lub skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia (art. 136 § 3 k.p.c.).