Projekt dużej nowelizacji ustawy o podatkach dochodowych przewiduje zmiany dotyczące rozliczania kosztów pośrednich. W większości zmiany miały by wejść w życie 1 stycznia 2018 r.

Ministerstwo proponuje, nowe brzemiennie art. 15 ust 4e zgodnie, z którym Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f – 4h oraz art.16a-16m, uważa się dzień, na który zgodnie z przyjętymi przez jednostkę zasadami (polityką) rachunkowości, na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), dany koszt obciąża wynik finansowy tej jednostki, w tym poprzez dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne, z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W uzasadnieniu do nowelizacji czytamy, że celem tej zmiany jest jednoznaczne powiązanie momentu zaliczenia danego kosztu do kosztów uzyskania przychodów z momentem jego księgowego rozliczenia, tj. z momentem, w którym dany koszt (odpis) jest przez podmiot gospodarczy rachunkowo uwzględniany dla potrzeb ustalenia wyniku finansowego (rachunkowego) danej jednostki.

Proponowane zmiany miałby by rozwiać wątpliwości interpretacyjne w zakresie stosowania aktualnie obowiązujących zasad wynikających z przywołanego przepisu ustawy o CIT, które stanowią istotne utrudnienie w prowadzeniu działalności gospodarczej i stan niepewności w zakresie rozliczeń z budżetem.

Wątpliwości te przekładają się na niejednolite w tym przedmiocie orzecznictwo sądów administracyjnych, oraz organów podatkowych.

Zdaniem projektodawców dookreślenie momentu uwzględnienia danego kosztu w kosztach uzyskania przychodów spowoduje istotne ułatwienie dla podatników, gdyż ujednolici datę ujmowania danego kosztu dla celów zarówno rachunkowych jak i podatkowych.