Aby jednak pełnomocnik mógł skutecznie występować w imieniu mocodawcy, wymagane jest przedłożenie dokumentu potwierdzającego umocowanie do działania oraz wyznaczającego jego zakres.
W praktyce często zdarza się, iż podatnik jest reprezentowany w kilku różnych postepowaniach przed tym samym organem przez tego samego pełnomocnika, działającego na podstawie jednego dokumentu pełnomocnictwa o charakterze ogólnym np. w postępowaniu z zakresu wymiaru podatku oraz czynnościach kontroli podatkowej. Wprawdzie szerokie określenie upoważnienia do działania pełnomocnika jest możliwe, nie przesądza jednak o skuteczności udzielenia pełnomocnictwa odnośnie każdego z toczących się postepowań. Decydujące w tym zakresie jest dopiero załączenie oryginału dokumentu pełnomocnictwa lub jego poświadczonej za zgodność z oryginałem kopii do akt konkretnej sprawy, czyli konkretnego postepowania podatkowego bądź kontroli podatkowej. Powyższe oznacza, że złożenie dokumentu pełnomocnictwa do akt jednej z kilku spraw prowadzonych przez ten sam organ podatkowy, nawet w sytuacji, gdy zakres pełnomocnictwa jest ogólny, obejmujący upoważnienie do działania w każdej z powyższych spraw, nie zwalnia pełnomocnika z obowiązku załączenia uwierzytelnionej kopii pełnomocnictwa do akt kolejnej sprawy. Co więcej, ewentualne posłużenie się przez organ podatkowy pełnomocnictwem złożonym na potrzeby innego postępowania, choćby swym zakresem obejmowało ono przedmiot postępowania, do którego akt nie zostało załączone, a następnie prowadzenie postępowania z udziałem „rzekomego pełnomocnika” może skutkować pozbawieniem strony czynnego udziału w postępowaniu.
Powyższe potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 10 grudnia 2013 r., sygn. II FSK 452/12, w którym wskazał, że: „bez względu (…) na zakres udzielonego pełnomocnictwa, pełnomocnik poprzez wykonanie obowiązku, o którym mowa w art. 137 § 3 Ordynacji podatkowej, to jest dołączenia do akt każdej sprawy dokumentu zawierającego pełnomocnictwo decyduje w rzeczywistości o tym, czy będzie zastępował stronę w konkretnej sprawie i w jakim zakresie. Organ nie ma natomiast prawa dokonywania ustaleń (…) czy strona w danej sprawie chce działać samodzielnie, czy przez pełnomocnika i w jakim stopniu został on do niej umocowany.” Sąd w uzasadnieniu pokreślił, iż zakres umocowania pełnomocnika jest elementem stosunku prawnego łączącego go z mocodawcą, w rezultacie organ podatkowy mając na względzie ochronę interesu podatnika nie może ingerować w ten stosunek oraz domniemywać woli mocodawcy. Podobnie NSA orzekł m.in. w wyroku z dnia 24 lutego 2011 r., sygn. II FSK 1856/09 oraz z dnia 11 kwietnia 2008 r., sygn. II FSK 128/08.
W sytuacji zatem, gdy strona ustanawia pełnomocnika do wszelkich spraw podatkowych przed danym organem podatkowych (także tych, które mogą być przedmiotem postępowań w przyszłości), aby upoważnienie pełnomocnika było skuteczne należy złożyć uwierzytelniony odpis pełnomocnictwa do akt każdej z prowadzonych spraw. Niedopełnienie wymogu dostarczenia organowi pełnomocnictwa powoduje powstanie braków formalnych, których nieuzupełnienie, mimo wezwania przez organ podatkowy, powoduje pozostawienie pisma podatnika bez rozpoznania, co miało miejsce w sprawie rozpoznanej wskazanym wyrokiem NSA.
Dodatkowo, należy również pamiętać, iż w sytuacji gdy pełnomocnik prowadzi w imieniu strony kilka spraw podatkowych i do każdej z tych spraw zobowiązany jest złożyć dokument stwierdzający udzielenie pełnomocnictwa (lub jego odpis, wypis albo kopię), to każdy z tych dokumentów będzie podlegał opłacie skarbowej, mimo iż umocowanie pełnomocnika do działania w imieniu strony wynika tylko z jednego stosunku pełnomocnictwa. Przepisy ustawy o opłacie skarbowej nie przewidują bowiem zwolnienia od opłaty skarbowej w przypadku, gdy pełnomocnik występuje w różnych sprawach tego samego podatnika. Powyższe potwierdził m.in. NSA w wyroku z dnia 23 lipca 2013 r., sygn. II FSK 2303/11.