Osoba samotnie wychowująca dziecko a konkubinat

Za osobę samotnie wychowującą dziecko, w myśl art. 6 ust. 5 zd.1 uważa się jednego z rodziców, opiekuna prawnego, jeżeli osoba ta jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów. Zgodnie z brzmieniem przytoczonego wyżej przepisu status „osoby samotnie wychowującej dziecko” został powiązany ze stanem cywilnym rodzica lub opiekuna prawnego. Należy zauważyć, że ustawodawca posłużył się definicją legalną, z której w sposób nie budzący wątpliwości wynika znaczenie wyrażenia „osoba samotnie wychowująca dziecko”.

Należy podkreślić, że zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych w sytuacji gdy dane pojęcie zostało zdefiniowane w ustawie, niedopuszczalne jest posługiwanie się przez organy podatkowe inną jego definicją bądź też interpretowanie tej definicji w taki sposób, aby wywieść z niej dodatkowe warunki, które muszą zostać spełnione przez podatnika.

Zatem ze względu na formalne kryteria ustawowej definicji „osoby samotnie wychowującej dziecko” bez znaczenia dla preferencyjnego rozliczenia podatku pozostaje fakt bycia w  związku konkubenckim, wspólne zamieszkiwanie rodziców czy otrzymywanie pomocy w wychowywaniu dziecka. Konsekwentnie, osoba wychowująca dziecko pozostając w nieformalnym związku jest osobą samotnie wychowującej dziecko w rozumieniu ustawy. Należy jednak wskazać, że niejednokrotnie można spotkać się ze stanowiskiem organów podatkowych, które odwołując się do potocznego znaczenia „osoby samotnie wychowującej dziecko” lub do celów społecznych omawianej regulacji wskazują na brak prawa do preferencyjnego rozliczenia osób żyjących w konkubinacie.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *