Jedyne, co można z całą mocą powiedzieć o wirtualnych walutach, to to, że są one legalne, co potwierdza m.in. Ministerstwo Finansów w piśmie do Marszałka Sejmu z 28 czerwca 2013 roku (nr BPS/043-30-1238/13). Fakt ten ma doniosłe znaczenie, gdyż powoduje, że operacje, których przedmiotem są wirtualne waluty, podlegają opodatkowaniu. Nie znajdują bowiem zastosowania normy zawarte w art. 2 ust. 1 pkt 4 UPDOF, art. 2 ust. 1 pkt 3 UPDOP oraz art. 6 pkt 2 UPTU, zgodnie z którymi przepisów tych ustaw (odpowiednio) nie stosuje się do czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.

Jednakże ustalenie szczegółowych skutków podatkowych operacji dotyczącej wirtualnej waluty nie jest już takie proste, a stopień skomplikowania tylko rośnie na każdym kolejnym etapie życia wirtualnej waluty.

Wątpliwości generuje już prawno-podatkowa kwalifikacja wirtualnej waluty. Ministerstwo Finansów odmawia wirtualnym walutom statusu waluty. W szczególności fiskus podkreśla, że warunek zakwalifikowania danego środka jako waluty jest spełniony wyłącznie w przypadku wpłaty danej kwoty do banku w pieniądzu gotówkowo lub bezgotówkowo, bowiem jedynie wtedy relacja kwoty wpłaconej równa jest wartości kwoty wirtualnej.

Ministerstwo Finansów nie upatruje również w wirtualnej walucie podobieństwa do jakiegokolwiek instrumentu finansowego (w tym jednostki pieniężnej, instrumentu rynku pieniężnego, papieru wartościowego czy elektronicznego instrumentu płatniczego) w rozumieniu UOIF oraz UUP. Zdaniem Ministerstwa brak jest jakichkolwiek regulacji prawnych odnoszących się do wirtualnych walut, które w wielu przypadkach nie mają żadnego centralnego organu ani instytucji nadzorującej. Wirtualne waluty nie są również uznawane za prawny środek płatniczy w Polsce. Ponadto wirtualna waluta nie jest stosowana w rozliczeniach międzynarodowych w sensie prawnym, bowiem nie posługują się nią żadne instytucje publiczne (por. interpretacje indywidualne z 7 kwietnia 2014 r., nr IPTPP2/443-52/14-6/IR; z 14 listopada 2013 r., nr IBPP2/443-762/13/ICz czy z 21 czerwca 2013 r., nr IBPP2/443-258/13/ICz).

Uznanie, że wirtualne waluty nie są ekwiwalentem pieniądza, powoduje, że ich użycie stanowi świadczenie podlegające opodatkowaniu. Z opublikowanych dotychczas indywidualnych interpretacji podatkowych wynika, że – co do zasady – wirtualna waluta traktowana jest jako prawo majątkowe (por. interpretacja indywidualna z 25 lutego 2014 r., nr IPPB2/415-842/13-2/MK).